دلم گرفته از شوهر و خانواده شوهر

برای من رفع وابستگی. با رسیدن به نهایت تنفر به دست اومد. یعنی تا اون حد مصر بودم و توقع داشتم که شدیدا پس زده شدم تا بخودم اومدم و بریدم...... شما ان شاءالله که به اونجا نرسیدی و نخواهی رسید. فقط باید باید با خودت مرور کنی که نیازی به محبتش نداری و دلت بزرگتر از این حرفاست.... این تنها چیزیه که به ذهنم میرسه

مثه شوهر من بعد 7 سال به این نتیجه رسید مسافرت تنهایی بیشتر خوش میگذره

چرا اتفاقا . خیلی آسیب پذیر شدم تو یه دوره ای ولی مجبور بودم . دختر بزرگ و نوه اول در هر دو خانواده تک دختر بین ۱۸ تا نوه پسر از طرف مادر ۱۰ تا نوه پسر از طرف پدر . فکر کن تک دختر یه خانواده دخترپرست باشی بابات بزرگ فامیل یدفعه بشه یه بیمار با بیماری لاعلاج. دختری که همیشه مرکز توجه بوده با یه مادر ساده خانه دار و کلی هزینه درمان . همه دار و ندارمون همون سال اول بیماری رقت . من موندم یه احساس و کالبدی که خالی شده . میدونستم بعد این همه زوم میکنن روم. کافی بود خطا کنم با حجمه ای از طعنه ها یی از قبیل اینکه پدر بالاسرش نیست و مادر ساده اس و لوسه و ... چندسالی سعی کردم میل همه رو به دست بیارم . بگم که همیشه عزیزکرده بودما ولی خوب بهرحال این افکارم داشتم . خلاصه اینکه بعد از چند سال دیدم چقدر سخته که هرکس میاد برای اینکه مثل قبل براش قابل قبول و عزیز باشم هی باید خودم رو خورد کنم و از طرفی وقتی رفتار متقابل نمیدیدم داعون میشدم . حتی یه دوره افسردگی حاد گرفتم . از یه طرف بی پولی ، مریضی ، درس دانشگاه خرج خونه . فکر کن الان که بابام خیلی شرایطش نسبت به قبل بهتر شده بستری نمیشه جروحی نمیسه ماهی ۳ تومن رند هزینه درمانشه . خلاصه بعد از افسردگی دیدم هیچکس جز خودم نمیتونه دستم رو بگیره . قسم خوردم تمام تکه های وجودم رو دوباره جمع کنم جوری‌که همه ازم حساب ببرن و در عین حال دوسم داشته باشن . شروع به کار کردم و بعد از دو سال برادر کوچیکتراز خودمم اومد باهم ادامه دادیم . قسم خوردیم اگر وقتی کاری محبتی کمکی از دستمون برمیاد برای هیچکس دریغش نکنیم بی انتظار محبت کنیم و پشتشون وایسیم ولی در عین حال از هیچ کس حتی ذره ای انتظار نداشته باشیم . اگه حتی کسی جبران کرد محبتتمون رو صدبرابر بیشتر پشتش باشیم و جبران کنیم براش جوری که همه احساس دین کنن به ما ولی ما از کسی انتظا نداشته باشیم . با اینکه سنی نداریم الان من ۲۹ داداشم ۲۵ ولی هرکس حتی عمو و دایی بزرگم یا کسی بخواد کاری کنه حتما با ما مشورت میکنه . مشکلی داشته باشن ما الویت لیستشونیم و من زمانی فهمیدم موفق عمل کردیم که تو عروسی و عقد من و داداشم کل فامیلون جوری ارج میدادن به خانوادمون تبریک میگفتن و سنگ تموم گذاشتن برامون که خودمونم بارونمیکردم بیدار باشیم . من الان احساس میکنم همه رو بی دلیل دوست دارم همهرووووووووووو . فقط اگر کسی احترام و ادب رو زیر پا بزاره کلا قیدش رو میزنم . وگرنه نسبت به بقیه کارها و غیبت ها و .... کاملا بی تفاوتم کاملا

چون دكترحبشي مشهد هستن فكر كردم مشهد هستين،شمارشو ميشه به منم بدي؟

با شوهرمم همینجورم اونم دقیقا مثل من مثلا یه نهار بپزم جوری تشکر میکنه ک قربون صدقه ام میره ، یبار مامان گفت بابا تو همچین لوسش میکنی زنه وظیفه اشه خیلی جدی برگشت گفت هیچی وظیفه نیست هرکاری حتی آب پر کن بزاره یخچال محبت در حق من . بابات کوچکترین کاری مثلا پول خرد نداشته باشم ازش پول یه مسیر رو بگیرم تا عابر بانک برسم میبوسمش و تشکر میکنم . اونم مثل من .الان شوهرم بچه میخواست  امروز میگم ببخش تورو خدا زندگیت مختل شده هر روز باید یکی خونه باشه کمکم کنه راحتیت رو ازت گرفتم غذا یه روز هست یه هفته نیست و .... خیلی با محبت گفت عزیز همینکه لطف کردی بچه ای‌من میخواستم رو تو اوج هدفت ( مسابقات جهانی اعزام میشدیم فهمیدم حامله ام ) برام نگه داشتی منتی بی انتها هرکاری کنم نمیتونم جبرانش کنم . ببین میخوام بگم من دقیقا پا رو دلم و هدف و تلاش چندین و چند ساله ام گذاشتم بچه دار شدم به خواست شوهرم و خودم اصلا نمیخواستم میتونم با این همه سختی غر بزنم سرش ولی ازش عذر خواهی کردم با اینکه انتخاب خودش بود و منم کارم عمدی نیست با دستور پزشک استراحت میکنم . اونم از اون طرف اونجوری هوامو داره 

ان شاءالله همیشه محکم و موفق پیش بری عزیزم ..چقدر حس خوبی داره روایتت.... الهی پدر عزیزت هم رو به بهبود برن.و همیشه موفق و پر امید باشی. 

ممنونم عزیزم . شما محبت دارید خداوند به همه مریضا شفا بده انشاالاه

حتما موفق میشی عزیزم.