من یک سالن مطالعه میرم که برای کنکور میخونم. پشت کنکوری هستم امسال. دیروز صبح که رفتم سالن، مدیریت جلوم رو گرفت گفت که یک عده اومدن گفتن تو موز میخوری صدا میده😐 موز و صدا؟ الله العلم! آقا گفتم وقتی برای این چیزای مسخره میان میگن پس منم مشکلاتم رو بگم آقا لابد حل میشه دیگه. من آدمی بودم که سعی می‌کردم خودم با حرف زدن با طرف حلش کنم ولی وقتی دیدم که سر چرت و پرت رفتن اعتراض کردن حرصم گرفت حقیقتا(میدونم بچه شدم یک لحظه) و آقا گفتم دو نفری که دو طرف من میشینن سر تایم مطالعه حرف میزنن و من اذیت میشم و یک چند تا مطلب دیگه که اصلا ربطی به بچه‌ها نداشت. تا حالا دو سه بار حرف زدن اونم به مدت یک دقیقه چون صندلی‌های آخر هستیم کسی نمیبینه. آقا من مشکلم رو گفتم، بعد معلوم شد یکی دیگه اومده گفته که فلانی میره توی اینستا. این رو من نگفته بودم یکی دیگه گفته بوده. ظاهرا زمانی که مدیریت سالن داشته به یکی میگفته که من این اعتراض رو کردم با صدای بلند میگفته، یکی از بچه‌ها شنیده و توی تایم شام، ساعت هفت شب همهٔ بچه‌ها رو جمع کرده اومده پایین و دعوا که آره تو چرا رفتی گفتی؟ اینا کجا با هم حرف میزنن؟ تو دورویی و از اینجور حرفا! آقا خب من حاشا کردم و گفتم من نگفتم. من چمیدونستم مدیریت انقدر بی‌عرضه است که همون روز همه بفهمن. الآن هم تصور کنید چه وضعیه. حرفشون این بود که باید با خودمون صحبت میکردی ولی آیا اونا با من صحبت کردن که من بکنم؟ رفتن گفتن موز میخوره صدا میده، نسکافه باز میکنه سر تایم در صورتی که من اصلا نسکافه ندارم بهم نمیسازه دیگه، خودکار عوض میکنه در صورتی که من اصلا سه تا خودکار بیشتر نداشتم. بهانهٔ بنی عباسی... اینا رو یک دختری گفته که یازدهمیه و به شدت حساس. فقط هم از من ایراد میگیره در صورتی که میزهای دیگه هم سر و صدا دارن.
میخواستم بدونم الآن باید چه جوری باهاشون رفتار کنم؟
