اگر از لحاظ سلامت جسمانی هم مشکلی در کار نباشه.
خور و خواب  و پرداختن به غرایز خارج از تعادل، از منظر اخلاقی و نگاه به زندگی بهش ایراده...
ما به عنوان انسان برای چیزی فراتر از حیات حیوانی پا به عرصه گذاشتیم. عمرمون سرمایه تکرارنشدنیمون برای تکامل و تعالیمونه و به خواب و خور و بطالت هدر دادنش حکم ریختن  گنج و جواهر در جویه!