تا حالا شده آرزو کنین که ای کاش مادرتون کس دیگه ی بود

من تو خونواده ۴ نفری زندگی کردم یه خواهر و یه برادر دارم

پدرم فوت کرده و فرزند اول هستم

شکر خدا مادرم  درآمد کارمندی و یه اجاره بها داره که مثل همه زندگی رو میگذرونه 

منم بچه اولم و غمخوار همه

از همون بچگی ازم توقع داشتن همیشه بهترین باشم ( البته با امکانات محدود) و شکر خدا از نظر هوش و پشتکار تو فامیل از همه سرتر بودم 

ولی هیچ وقت مادرم بهم افتخار نکرد . همیشه نادیده گرفته شدم و اگر کوچکترین خطایی میکردم تحقیر میشدم

مادرم یه مقدار بد دهن تشریف داشت

همیشه به زمین و زمان فحش میداد و از زندگی شاکی بود

همیشه میگفت من خودم رو فدای شما کردم .در حالی که من فدای خونواده شدم نه اون

همیشه نقش پدر رو براشون بازی کردم

حمایت کردم پشتیبانی کردم

اصلا به خودم و نیازهای شخصی م اهمیت ندادم

یادمه سالی که کنکور داشتم اصلا جو خونه مناسب مطالعه کردن من نبود با هر سختی بود کنکور قبول شدم رشته شیمی

هیچ وقت مشقت های سالی که کنکور میدادم رو فراموش نمیکنم

یادمه یه روز هیشکی خونه نبود و مادرم رفته بود بیرون و گفت خونه رو جارو کن تا برمیگردم منم گفتم الان که خونه آرومه بشینم درس بخونم زمان از دستم در رفت

مادرم برگشت دید خونه نامرتب و کثیفه

قرآن رو طاقچه رو برداشت پرت کرد رو صورتم که انشالله بدبخت بشی

خیلی دلم شکست

کتاب هام رو بستم و رفتم خونه رو جارو کردم

آخه حتی کافر هم همچین نفرینی برای بچه ش نمیکنه

دوستام وقتی میگفتن ما حتی جوراب هامون رو مادرمون میشوره و میگه فقط درس بخون

من هیچ محبتی از مادرم نمیدیدم و فقط حسرت نیکشیدم

با هزار بدبختی لیسانس گرفتم.  جزو شاگردای خوب دانشگاه بودم

بماند که در دوران دانشگاه چقدر سختی کشیدم

گاهی پول کرایه ماشین نداشتم و پیاده تو تاریکی شب دوان دوان میومدم خونه که کسی مزاحمم نشه

حتی از دانشگاه غذا می‌آوردم خونه

همه جوره هوای خونواده رو داشتم

دختر نجیب و با خدایی بودم

هدفم درس خوندن و موفق شدن بود

مادرم خیلی آدم سخت گیری بود تا پدرم بود نظم و ترتیب خاصی تو زندگیمون بود اون که رفت مادرم فقط به فکر خودش و آسایش خودش بود . ترم اول داشگاه با مانتو مادرم رفتم دانشگاه

هیچ وقت چیز گرونی ازش نخواستم

اون سال ها همیشه مثل یه دوست کنار مادرم بودم

سنگ صبورش

محرم رازش

از بقیه خونواده م بگم

خواهرم دو سال ازم کوچیکتر بود

وضع درستش زیاد جالب نبود

همش به فکر تیپ و قیافه ش بود

بعد چن سال پشت کنکور موندن دانشگاه آزاد قبول شد اونم رشته به درد نخور

زمان کنکور اون . مادرم همش میگفت آروم باشین درس بخونه

ولی زمان کنکور من برام قرآن پرت کرد

هیچ وقت اون روز رو فراموش نمیکنم 

برادرمم پسر سر به هوایی بود که هرچی میخواست براش مهیا بود

فقط من تو اون خونه اضافی بودم

واسه کنیزی وجود داشتم