با گریه می بینم
محبوب من خوابه
بی ترس و دلشوره
این خواب بی برگشت
یعنی ازش دورم
یعنی ازم دوره
چشماش یادم هست
وقتی که می خوابید
چشماشو زیبا بست
من اشک میریزم
از مرگ لبریزم
یعنی که پنجشنبه ست
یعنی که پنجشنبه ست
پنجشنبه ها شعرم
پنجشنبه ها دردم
پنجشنبه ها سردم
پنجشنبه ها بن بست
تا آخرین بن بست
تا لحظه ی مرگم
تا آخر دنیا
هر روز پنجشنبه ست
دنیای من شعره
شعرام پر از درده
دردام بی اندازه
قلب ترک خوردم
با شعر می سوزه
با درد می سازه
پنجشنبه یعنی درد
یعنی قرارم نیست
یعنی کنارم نیست
پنجشنبه یعنی سرد
یعنی زمستونه
یعنی بهارم نیست
ای قلب بی تابم
هم گریه زاری کن
هم بیقراری کن
وقتی قراری نیست
مردم از این مردن
از خون دل خوردن
از مرگ غیر از مرگ
هیچ انتظاری نیست
