چند سالی به اضطراب گذشت من هنوز به خنده هات خوشم

کاش نرسیدن ته همه مسیرا نبود

واسه کینه تو سینه کسی جا نبود

کاش نبودم تو خاک خودم غریب تر از غریبه ها

حال و روزم حال و روز اسیرا نبود

کاش بشه زد پل به آسمون

یه بارم بقیه به ما بگن خوش به حالتون