💔تقدیر من غم است چه تلخ است قسمتم💔

در کوچه خواست تا که شود حامی علی

دردا که تازیانه ی قنفذ امان نداد

هر قهرمان کند به نشان خود افتخار

زهرا مدال خود به علی هم نشان نداد

🥀

رسد آهسته آوایت مرا بر گوش جان مهدی

کنار در ، ستادی یا میان دوستان مهدی

به قربان صدای دلربایت گردم ای مولا

بیا بر مادر مظلومه ات قرآن بخوان مهدی

🥀

باز این چه شورش است که در بیت حیدر است

گویا زمان هجرت غمناک کوثر است

با آه زینب و حسن و شاه کربلا

گویا قیامتی شده و حشر دیگر است

🥀

می رسد از خشت خشت خانه بوی فاطمه

این دل حسرت کشم در آرزوی فاطمه

گریه و آه یتیمانم که می دانم ز چیست

زینبم در شانه پیدا کرده موی فاطمه

🥀

بر سوخته باغ ما دگر سر نزنید

این خانه ی آتشزده را در نزنید

از ما که گذشت مادری را دیگر

در خانه به پیش چشم دختر نزنید

🥀

ای داغ تو مُهر سینه ام فاطمه جان

موج تو برد سفینه ام فاطمه حان

هر شمع برای محفلی می سوزد

من سوخته ی مدینه ام فاطمه جان

🥀

ای که می خواهی بدانی قبر زهرا در کجاست

راز پیدا کردن آن خاک گرم کربلاست

مشتی از آن خاک بردار و رها کن در بقیع

هر کجا بنشست قبر همسر شیر خداست

🥀

آتش زدن به خانه ی مولا بهانه بود

مقصود خصم کشتن بانوی خانه بود

آن شب قوی ترین سند غربت علی

تشییع مخفیانه و دفن شبانه بود

🥀

آهنگ جدایی ز جگر ساز نمائید

با مادر خود درد دل ابراز نمائید

تشییع شود تا دل شب پیکر پاکش

آهسته درِ سوخته را باز نمائید

🥀

ایکاش که قلب علی از کار افتد

یا آنکه به دیده علی خار افتد

داغ دل من تازه شود زهرا جان

چونکه نظرم بر در و دیوار افتد

🥀

بعد از تو مرا امید فردایی نیست

امروز چو من غریب و تنهایی نیست

این درد مرا می کشد آخر که دگر

در خانه علی باشد و زهرایی نیست

🥀

رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد

آتش ز نوایش به دلم افروزد

این خانه عزاخانه شود بار دگر

هر گاه نگاه خود به در می دوزد

🥀

الا ای چاه یارم را گرفتند

گلم عشقم بهارم را گرفتند

میان کوچه ها با تازیانه

ز من دار و ندارم را گرفتند

🥀

مرا زار و غمین کردی و رفتی

غمت مُهر جبین کردی و رفتی

چراغ خانه ام گردیده خاموش

مرا خانه نشین کردی و رفتی

🥀

دلم تنگه برایت ای عزیزم

سر خاکت سرشک غم بریزم

دعایم هر شب اینه فاطمه جان

که از پهلوی قبرت بر نخیزم

🥀

عجب فرقی میان سوز و ساز ما بود زهرا

تو شمع محفلم بودی و من شمع مزار تو

تو در خوابی و زینب در میان خانه بیدار است

هنوز آن کودک معصوم دارد انتظار تو

🥀

هر خانه را جغد اجل بر سر نشیند

گَرد غم اول بر رُخ دختر نشیند

یارب تماشایی بود آندم که زینب

گریان سر سجاده ی مادر نشیند

🥀

گویند که مرگ ناگهانی سخت است

پژمرده شدن به نوجوانی سخت است

یا فاطمه این بجاست اما بی تو

با اهل مدینه زندگانی سخت است

🥀

با آنکه علی بوده و اعلی شده ام

پیروز به هر جنگ بر اعدا شده ام

تاریخ نویسان نویسید به اشک

من خانه خراب غم زهرا شده ام

🥀

رفتی تو و ماند یک چمن حاصل تو

سوزد دل من به یاد سوز دل تو

هر وقت که از خانه برون می آیم

لبخند زند بر رخ من قاتل تو

🥀

مادر ز غم تو از جهان سیر شدم

چون شمع فسردم و زمینگیر شدم

بر زینب تو غم چهل سال گذشت

هر چند چهار ساله ام پیر شدم

🥀

خسته از غم به خود از درد و محن می پیچم

باورم نیست به جسم تو کفن می پیچم

زخمهایت به زبان آمده از خون گفتند

با من از پهلو و از سینه ی گلگون گفتند

🥀

آه مجبورم شبانه زائر قبرت شوم

قبر مخفی داشتن از بی مزاری بدتر است

تا مرا می بیندم قنفذ سلامم می کند

این سلامش از هزاران زخم کاری بدتر است

🥀

اگر می پرسی از احوال مادر

بگویم شمه ای از حال مادر

فقط گویم که می گشتیم آنروز

میان دست و پا دنبال مادر

🥀

ای کاش مدینه در و دیوار نداشت

ای کاش فدک این همه اسرار نداشت

فریاد دل محسن زهرا این بود

ای کاش که درب خانه مسمار نداشت

🥀

کوچه با من همزبانی می کند

درب خانه نوحه خوانی می کند

گوید احساس عجیبی در دلم

قنفذ امشب شادمانی می کند

🥀

از بارگاه قدسی و افلاکی خدا

آمد به گوش اهل سماوات این ندا

فرمود کردگار که ای آسمانیان

آمد عزای فاطمه حی علی العزا

🥀

امشب دل تنگ کوچه ها می گرید

یک کوه ، خموش و بی صدا می گرید

تشییع تمام آرزوهای علی است

تابوت به حال مرتضی می گرید

🥀

نه داغ مرگ پیغمبر مرا کشت

نه آن سیلی نه میخ در مرا کشت

به خون محسن ششماهه سوگند

غم مظلومی حیدر مرا کشت

🥀

آن شب که ابوتراب با قلب حزین

بسپرد تن ام ابیها به زمین

دانی که چرا خاک ر دستش افشاند

یعنی که تمام هستیم بود همین

بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد
دعا کبوتر عشق است بال و پر دارد

بخوان دعای فرج را و عافیت بطلب
که روزگار، بسی فتنه زیر سر دارد

تو در هجوم حوادث، صبور باش، صبور
که صبر میوۀ شیرین‌تر از ظفر دارد

در آستان ولا، جای ناامیدی نیست
بهشت پاک اجابت هزار در دارد

دل شکسته بیاور، که با شکسته‌دلان
نسیم مهر خدا، لطف بیشتر دارد

بخوان دعای فرج را که صبح نزدیک است
که شام خسته‌دلان مژدۀ سحر دارد

صفا بده دل و جان را به شوق روز وصال
مسافر دل ما، نیّت سفر دارد

زمین چو پر شود از عدل، آسمان‌ها را
شمیم غنچۀ نرگس، ز جای بردارد

بخوان دعای فرج را، زِ پشت پردۀ اشک
که یار، چشم عنایت به چشم تر دارد

دهند مژده به ما از کنار خیمۀ سبز
که آخرین گل سرخ از شما خبر دارد

مراقبت بکن از دل، که یوسف زهرا
زِ پشت پردۀ غیبت به ما نظر دارد

برآر دست دعایی، که دست مهر خدا
حجاب غیبت از آن ماه‌روی بردارد

غروب و دامنۀ نور آفتاب و شفق
بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، وَ فی کُلّ ساعَة وَلیّا وَ حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً