دوسال و نيم عقدم عروسي نكردم شوهرم خیلی بددهن بود تهمت ناموسی ب من میز وقتی عصبی میشد از خونه مامانشم بیرونم میکرد وقتی اروم بود بهترین مرددنیا بود عصبی ک میشد دیگ کنترل نمیشد کرد دوبار روخودم چاقو اورد ولی اسیب ب من نزد اخرین شبم ک دیگ بریده بودم خانوادم زفتن لوازمم رو جم کنن رواوناهم چاقو کشید و خلاصه شکایت و ابروریزی شد دوماه خبری ازش نبود تا هفته پیش اومد گف پشیمونم برگرد و اشتی کنیم منم گفتم اول مشاوره رفتیم مشاوزه صحبت کردیم و من دوتا سرط گذاشتم بکی اینک خونشو ب اسمم کنه منم مهریمو میبخشم هرچند ک مهریه من دو برابر خونش میشه و اینک خونش رو ازاون محل باید ببره چون ابروریزی شده و بالای خونه مادرشوهرمه و مادرشوهرمم خیلی دخالت میکنه.اونم قبول نکرد و رفت.مشاورمم گف بخادت میاد.نخاست هم جداشو ب نظر اختلال داره ک حاضر نشد تست شخصیت هم بده.ب نظر شما کار من غیر منطقی بود؟؟
خونش بده به من
که هر آن ممکنه
بزاری بری
خب ریسکه براش
ولی کار خوبی گردی
اگه قبول نکرد برنگرد
خیلی سخته با مادرشوهر
اره شرطتت غیر معقول بود وقتی میبینی طرفت یه روانی ه چه شرطی؟ تمام!
اینکه گفتی خونه به اسمت کنه زیاده روی بوده از کجا نخوای طلاق بگیری .میگفتی از اون محل بریم با آرامش زندگی کنیم .
اینکه از همین اولش چاقو کشی راه انداخته وای بحال اخرش بنظرم که احتمالش کمه عوض بشه
همونم قبول نکرد گف بازسازی کردم و نمیرم و همینه و اونم قبول نکرد اصلا حاضر نشد ک صحبت کنیم گف ن و رفت.
اون میخاد بدون عیچ شرطی من برگردم
اما میترسم خب
بیرونم میکرد از خونه مامانش.شب نصف شب روز
ازاین ترسیدم ک این شرط رو گذاشتم
برنگرد این معقوله ،خونه تو این شرایط چ ارزشی داره،ب فکر بچه هم بودی عجیب بود ،زیاده خواهی نبود تضمین میخواستی،شما واقعا میخواستی زندگی کنی
طرف روانیه
میخای با ی روانی زندگی کنی طلاق بگیر تمام
