ی زمان از همه بهتر بودم تو درس و موفقیت و...
ولی الان فقط در حد لیسانس موندم و دارم پوشک عوض میکنم و اروق میگیرم و حتی فرصت حموم رفتنم ندارم
اونوقت اطرافیانم یکی یکی دارن میرن جلو و جلوتر..یکی میره خارج یکی دکترا میخونه..یکی اونقدر پولدارشده ک حسرت هیچی رو دلش نیس
یکی بدون تحصیلات فقط بواسطه شوهرش داره شغل خوبی دست و پا میکنه....
اووووه انقد هست بخوام بگم از حوصله خارجه.
تهش خیلی دپرس هستم
