چرا خدا منو سنگ دل نیافرید

یه جوری ام حتی اگه مقصیر قضیه طرف مقابل باشه حرف از رفتن که میزنه یا ولم میکنن میرن یا هرچیزی که باعث بشه به تنهایی فکر کنم حالم بد میشه میرم التماس طرف میکنم همه ادمای اطرافم دکمه ادمای توی زندگیشونو میزنن ولی من نمیتونم پسر بودن سخته به نظرتون ادمایی مث من بد بختن یا خوشبخت ایندمون چطور پیش میره با این وعضیت