نميدونم چرا از دوست داشتن اگر هست چرا اينجوري
مثلا اگر تو محيط كارم به مشكل بخورم و ناراحت باشم و از شدت ناراحتي گريه كنم ب شدت عصباني ميشه طوري كه دردم رو يادم ميره و رفتار خيلي عجيبي نشون ميده از خودش
رل منم همینطور انگار روانی میشه
دقیقا مثل همسر من
برای منم سوال میشد ایا از دوست داشتن یا چیز دیگه
تا بابت این قضیه به مشکل خوردییم مشاوره رفتیم
متوجه شدم دلیلش برمیگشت به گذشته مادرشون
و گریه من سر همین باعث اذیت ایشون مبشد
همسر منم اویل اینجوری بود.جوری که راضی بود تو خودم بریزم ولی جلوش گریه نکنم.ولی الان با محبت برخورد میکنه یعی میکنه عزون موضوع فاصله بگیرم و گریه نکنم
به دودلیله اول اینکه خب دوست نداره ناراحتیتو ببینه دوم اینکه ناراحت میشه که نمیتونی از حقت دفاع کنی
شوهر من که میدونم از دوس داشتن هست اگر گریه کنم واقعا ناراحت میشه هرکاری میکنه گریه نکنم و ممکنه بره تا گریه مو نبینه یکم بعد بیاد.عصبی یعنی چجوری؟
اون گريه شديد شايد يك بار هر سه سال باشه اونم تو محيط كارم هست وقتي بالا دستي زور شديد ميگه و كاري از دستم برنمياد و يا اينكه نيروي جديد جايگزين ميشه و هزار تا اتفاق ... شرايطم البته شرايط خاصيه هر كسي رو بهم ميريزه و من متاسفانه شكننده ترينم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
