۲۱سالمه سر یسری مشکلات ۳ سال از درس دور بودم پارسال خوندم با بدبختی دانشگاه یه رشته ای که اینده نداره قبول شدم
من نه جوونی کردم نه تلاش
تا الان که ۲۱سالمه واقعا جوونی نکردم خاطرات قشنگی ندارم
بچه ۱۳سالرو میبینی همش درحال خوش گذرونی و کادو گرفتن از دوست پسر و فلان و بیصار
کاش حداقل ادم موفق تری بودم دلم نمیسوخت این چه زندگی ایه
تو تصوراتم زندگی بهتری انتظار داشتم💔
هروقت ماهیو از آب بگیری تازه اس از الان شروع کن خوشگذرانی لزوما که نباید پسر تو زندگیت باشه راههای دیگه پیدا کن
بیستو یکی میگی جوونی نکردی
اینو پنجاه باید بگه نه تو
خواهر منم چندین سال از زندگیم عقب موندم سنمون حدودا نزدیکه
من که ۴ سال انگار یجور خنثی بودم درس که هیچی
هیچ کاری نمی‌کردم هی پس رفت پس رفت..
والا نزدیک ۴۵ سالمه هنوز رویاها م لختن جامه عمل نپوشیدن
موافقم به توان بی نهایت
