هر روز ک سرکاربود من پیام میدادم
یاکاری بود زنگ میزدم
اگ درجریان تاپیکام باشین حقیقتش اینه زندگیه سردی داریم دوسم نداره
کلا نادیده میگیره منو
انقد التماس کردم محل بده بهم
توجه کن
انگار ن انگار
هوا برش داشته
حقیقتش
کاری ام نیس انجام بدم ک از فکرش دربیام
کارنمیتونم برم بچم مهدنمیمونه
روزاتوخونه انگیزه آشپزی و بازی با بچمو ندارم
تمام فکر و ذکرم اینه
چکارمیکنه
چراپیام نمیده
چرامحلم نمیده
ساعت چندمیاد
کلا فکرم درگیرشه و ناراحتم اینهمه نادیده میگیرتم
بخدا یبار زنگ بزنه
بگه خوبی حالمو بپرسه ۳ روز شارژم
ولی اصلا
دریغ میکنه
منم افسرده شدم
شبا تا ی مشت قرص نخورم خوابم نمیبره
بگین چکارکنم
