شاید یکیو دوست داشته باشند اما هیچ وقت عاشق یا وفادار نمی‌مونه مثلاً ما دخترا وقتی عاشق میشیم خیلی. دیونه میشم خوشحال میشویم و اگه شکست عشقی بخوریم شاید تو ی رابطه دیگه بریم اما هیچ وقت همون عشقه اولی نمیشه مرد ها سنگ دلن
شایدم نظره شما دیگس اما از نظرم اینه چمیدونم اصن😄
موافقم
ن اینطوری نیست نامزد من ب شدت با احساس و مهربونه حتی یبار سر چیزی جلوم گریش گرفت ب روی خودش نمی اورد
اون منو بیشتر دوست داره تا من اونو
کلا ادم خوب و درستیه
این چیزا ب ذات بر میگرده ن جنسیت
من حس میکنم برعکسه نمی‌دونم چرا😂
بابای من واس مامانم کرد..
اتفاقا میکنن، خیلی دیدم
بااحساسن فقط به خاطر غرور نشون نمیدن
من گریه برادرمو دیدم برای کسی که دوستش داشت
اینکه ربطی به گریه مردا نداشت
ولی گریه میکنن
هم اشک بابامو موقع مریضیم دیدیم
هم اشک نامزدمو موقعی که میخواستم جدا بشم ازش فرش زیر پاش خیس شده بود کامل آنقدر اشک می‌ریخت به پهنای صورت
زنها عاطفی ترن چون
مردها هم احساس دارن ولی منطقشون بیشتر غلبه داره
یه مثال بزنم زنها ممکنه خیلی وقت ها دلتنگ کسی بشن که بهشون خیانت کرده ولی مردها کلا طرفو به زباله دانی میندازن
مرد ها گریه میکنن حالا گریه ای که از سر عشق باشه کمتره ولی خب من دیدم
یه بار دیگه هم گفتم عموم نزدیک هفت سال خواستگار زنش بود آخرین باری که جواب منفی دادن گریه میکرد بیچاره
گریه میکنن ولی کاش نکنن تحمل دیدن گریه ی یه مرد سخت تره
من اصلا طاقتشو ندارم
مثل وقتایی که باباها گریه میکنن
اشتباهه،اونام احساس دارن...
گریه کردن نشونه عشق و محبت نیست
