اصلا به دستاوردهای کوچیکم یا بزرگم باور ندارم ! مثلا میگم شاید اشتباه شده ، شاید چون مثال میزنم فن بیانم روی اون تاثیر گذاشته اینجور مقامی بهم دادن بقیه هم قطعا میتونن ولی فقط مثلا من برگزیده شدم! انقدر این چیزا رذ با خودم تکرار میکنم و کردم که باورم شد و به حقیقت پیوستن! دونه به دونه! اصلا به خودم افتخار نمیکنم! احساس میکنم همیشه تو محیط اطرافم بقیه بیشتر میدونن من چرا حرفی بزنم؟ یا اینکه اعتماد بنفس حل مسائل را ندارم میگم فقط ینفر میتونه اینو حل کنه! همکلاسیم چون اون خیلی به خودش باور دارع! چیکار کنم؟؟