فیلم صبحانه با زرافه ها

فیلم اصلا کمدی نبود و بیشتر حالت ماجراجویی داشت

من که دوست نداشتم حداقل ژانرشو نمی‌زدند کمدی🙄

به نظر من که افتضاح بود حتی ارزش دیدن نداره، یه مفهوم ساده رو با یه فیلم الکی کشش داد حتی حال خوب کن هم نبود که بگیم خب ارزشش رو داشت 

عزیز ژانر فیلم کمدی درام هست یعنی مطلقا کمدی نیست و انتظار فیلم کمدی فقط نباید داشته باشی.

من امشب این فیلمو دیدم وسکانس پایانی فکرمومشغول کرده میشه نظرتو راجبش بهم بگی 

افتضاح بود و فقط پول و هدر میدین .کلا اول تا اخر فیلم مواد میکشن یعنی واقعا بداموزی داره با بچه هاتون برین.زودپز خیلی بهتر بود خیلی

من امشب رفتم خیلی دوس داشتم فیلمشو به نظرم ارزش دیدن داشت

خیلی متنتونو دوس داشتم ولی نکاتی که گفتی برام جذاب و غیرقابل درک بود میشه اون نکات رو بیشتر توضیح بدید؟

منم

سلام...من این فیلمودیدم آمایه چیزیومیدونم اونم اینه که باچهارتامعناوموزیک وتصویرو نشون دادن چشم گاو گوساله ویک دنیامعناوایهام نمیشه سینماستخت...سینما برای آدمای خاص نیست.برای همه س...سالها پیش آربی اوانسیان فیلم چشمه روساخت که پرازمعنابوداماانقدر برای تماشاچی گنگ بود که رویهم ده نفر بیش تر تو هر سینمایی جمع نشد...به ضرب چهارتا هنرپیشه سبیل کلفتوقرواطوار و چهارتا نمادکه فیلم پرمعنا نمیسازن...سینما ادبیات نیست...ملتی که سینمامیرن(که البته شخصا سینمای این روزهاروکاملاتحریم کردم)دنبال سرگرم شدن بدون توهین شدن هستن...این فیلما همشون درحال توهین کردن به مخاطب هستن چه با دیدن وچه با به قول شما«مشاهده»

فیلموندیدم

اصلا.. یه فیلمه کاملا بی سر و ته که نه معلومه کمدی‌های درامه چیه.. نه پیام خاصی داره نه سر و ته خاصی .. به جرعت چرت ترین فیلمی که تا به الان تو عمرم دیده بودم بود

عالیه حتماببینید

زودپز افتضاح وسطحى بود اصلاهم خنده دارنبود چرت بود

من آخرشو متوجه نشدم.آخر اونا زنده موندن یا مردن؟

ببخشید اونوقت منظور از مشاهده کنید نبینید در اصل چی بود؟ اگر منظورتون در فیلم تعمق کنید بود مشاهده معنیش تعمق نیست

فیلمهای اقای سروش صحت تو فضای سورئال هست

یه فضا بین خواب و بیداری

ریتم فیلم بسیار کند پیش میره

فیلمهاش موضوع و داستان خاصی ندارن

بیشتر مفهمومی و فلسفی هستند تا داستان محور

اگربخوای برای چند نفر تعریفش کنی چی میگی؟ یک داستان تک خطی پر از شوخی های زننده جنسی

و خرده داستانهای کپی شده مثل اونکه حشره را کشت درست از یه خاطره سهراب سپهری کپی برداری شده !

البته فیلم جهان با من برقص هم همینطور تک خطی بود یه عده دوست قدیمی تو یه ویلا جمع میشن چون رفیقشون داره میمیره! 

پی رنگ اصلی فیلم مشابه فیلم درباره الی اقای فرهادی هستش که این داستان بارها تو سینمای ایران کپی برداری شده یه عده دوست که بخاطر موضوعی دور هم جمع میشن ! مثل سعادت آباد و ...

 اما به تنها چیزی که بهش فکر نمیکنن مردن اون بنده خداس! هر کی مشغول کارو گرفتاری خودشه اون که شوگر ددی با زن جذاب و بی سیاستش خوشه اون یکی همچنان در حال مخ زدن دختراس اون درغم از دس دادن زنشه و اونیکی زن رفیقشو گرفته اما انتظار داره رفیقش خم به ابروش نیاره  دخترشم سرگرم هوس زود گذر جوانی! و نقطه اوج فیلم اینه که یه نفر به زنش خیانت کرده... این یعنی داستان هیچ با چند تا خرده داستان حالا اخرشم راوی میگه که باید از با هم بودن خوش بود هر چند اطرافیان مشغول زندگی خودشون باشن اون مینی بوس خطی قرمز خوب بود که یه خط قرمز را متبادر میکرد بین مرگ‌و زندگی انگار اون دهکده برزخ بود 

و اینکه افکار فرد محتضر را نشون میداد جالب بود( میگن انگار تو سرم به عده ساز میزنن را نشون میداد )

اینکه هانیه توسلی وقتی چای روش ریخت شکل اپرا داد میزدم خیلی با نمک بود 

و باز نسبت به زرافه ها بهتررر بود چون به عام هم میپرداخت دیالوگهای فضای مجازی که حتی تو افراد روستایی هم نفوذ کرده مثل دان شدیم ویس میداد و...

سریال مگه تمام عمر چند تا بهاره زیادی فانتزی و سورئال بود شمعدونی و لیسانسه ها به نظرم بهتر بودن و جهان از زرافه ها بهتر 

چیزی که بارزه فیلمهای صحت رو به افوله 

برعکس اقای سیدی که فیلماش مدام در حال شکوفا شدنه و کلی اموزندس انگار صحت تو پرده ای از وهم و خیال به سر میبره و پر از سوالات بی جواب مثلا اگر رضا از فامیل خانمش خوشش نمیاد و با وجود اینکه سالها با عروس ارتباط و فامیلشو خودشو میشناخته و متنفره چرا با اون خانم ازدواج کرده؟ فیلم زیادی از واقعیت فاصله گرفته و خیلی مفهومی شده تو لحظه زندگی کردن و از فضا استفاده کردن  و طنزهای موقعیتی که چندان خنده هم از تماشاچی نمیگیره نمیتونه بیننده را رو صندلیش بنشونه

تو همه فیلمهای اقای صحت مرگ وجود داره مرگی که دیگران براشون اصلا وجود اون ادم مهم نیست من فقط از فیلمهاش این نتیجه را گرفتم . و مدام داره خودشو تکرار میکنه و در گیشه بسیار ناموفقه و فیلمهاش از سریالهاش ناموفق تره و هر چه به جلو پیش میره  بیشتر عقب گرد میکنه

 حالا اینکه اون چند تا جوان رفتن زیر زمین یعنی با مواد دادن به پایین سقوط میکنن یا اینکه تو فیلم چندان زنی وجود نداره که لا ابالیگری را نشون بده همچین نقطه عطفی به شمار نمیره  ...

اینجوری پیش بره دیگه کسی دوس نداره فیلمهای آقای صحت را ببینه مگر یه عده افراد انگشت شمار و بقول شما خاص!

اینکه یه فیلم بی سر و ته و بدون داستان رو چون فقط تو فضای سورئال که کمتر تو سینمای ایران بهش پرداخته میشه را خاص پسند فرض کنیم و هر کسی با برداشت شما جرعت نکنه بگه جالب نبود ادمو یاد قصه اون شاه لخت میندازه که یه بچه اخرش فریاد زد شاه لخته...