چرا نسبت به هم سنام وهم دوره هام عقبم😔😔😥

منم از رشته م ناراحتم الان خیلی راحت میگیرن رشته های پزشکی رو 

منم خیلی عقبم خاک تو سرم با 25 سال سن یه عشق درست و حسابی ندارم همه رل زدن هامم یکی دو هفته بوده خیلی عقبم هیچی ندارم تنهام 

تازه یه رشته مسخره هم خوندم که فقط بخاطر مامانم رفتم و خودم علاقه نداشتم تازه میگه برو ارشد دلم نمیخواد هوف آخه همون. کارشناسی هم بزور خوندم چقد دلم میکروبیولوژی میخواست 

الان ک پزشکا دارن حرص میخورن ک آرایشگرا درآمدشون از ما بیشتره !

چقدر مث خاهرمی  اونم همش حسرت رتبه هزار رشته انسانی بود فرهنگیان میتونست بیاره اولین نفر تو خانواده ما ک میرفت دانشگا خاهر بزرگم خانوادم زیاد از این چیزا نمیدونستن تحصیل کرده نبودن و یک نامردی ک بهمون معرفی کردن گند ترین رشته و برا خاهرم انتخاب کرد و خاهرم رفت دانشگا همش میگه چرا خودم نگاه نکردم فرهنگیانا بزنم کلی چرا چرا چرا داره هنو برگه انتخاب رشتشو داره و زجر میکشه الان هرچی تلاش میکنه حرکتی نداره جز درجا زدن

من آرزوم بود تغذیه بیارم.   میتونستی  ادامه تحصیل بدی تا دکترا

اصلاااا ناراحت نباش الان من پزشکی میخونم روزی نیست مارو نسوزونن آتیش نزنن 

الان که ورودیارو راااااحت کردن با ۲۰ هزار طرف اومدی تهعدی پزشکی میخونه چی مونده برای ما؟؟ ما مردیم تا قبول شدیم بعد الان چی؟میشه مثل مهندسی که گند زدن توش

فدای سرت دیگه گذشته 

درسته 

تو آینده منی؟؟؟؟ 

اره بخدا خود منی که از ۱۵ سال بعد اومدی به گذشته

منم دقیقا عین تو بودم با این تفاوت که ۲۵ سالمه و بعد ۷ سال هم سنام که الان از امسال پزشک عمومی شدن من تازه دوباره شروع کردم برا کنکور.

چون رشته های مختلفو امتحان کردم کلی مدرک دارم تحصیلی و مهارتی اما فهمیدم بدرد هیچکدوم نمیخورم درسته اگه ی سال یا حتی دوسال صبر میکردم مطمئنا قبول میشدم و فوقش یکی دوسال بعد اونا منم درسم تموم میشد اما خب اون زمان شرایطشم نداشتم داغون بودم تهران دبیری قبول شدم و خانوادم نذاشتن برم افسردگی گرفتم دیگه نای پشت کنکور موندن نداشتم چون دولتی قبول شده بودم حق شرکت تو کنکور سراسریم ازم سلب شد حتی اگه رتبه برتر میشدم باید میرفتم آزاد که ترمی خدا تومن بود ترجیح دادم ی رشته با شهریه کمتر که ارتباطی ب تجربی نداشت برم اما الان فک میکنم اون زمان یچیزی تو سرنوشتم بود باید اون رشته و دانشگاه رو میرفتم چون تو تقدیم نوشته شده بود همسرمو اونجا پیدا کنم. 

الان دوباره با روحیه شروع کردم و دارم میخونم و بنظر من هیچوقت برا هیچ چیز دیر نیست متاسفانه این قوانین آبکی دولتمونه که شرایط سنی برا برخی رشته ها تعیین کردن وگرنه برا هیچکدوم دیر نیس مخصوصا پزشکی که شرایط سنی نداره اما خود من چون متاهلم حتی اگه رتبه خوب بیارم سمت پزشکی و پرستاری و مشاغلی که شیفت شب داره نمیرم

همسرم مخالفتی نداره و میگه قبول شدنش سخته تو اکه بتونی قبول بشی من بهت افتخار هم میکنم حمایتتم میکنم اما خب واقعا خودم نمیکشم زندگی شخصیم دچار مشکل بشه 

اونا معیارشون پوله اکه منم معیارم پول بود واقعا مثل اونا حسرت می‌خوردم اما برا یسریا علاقشون مهمتره من مدرک ناخنکاریم دارم میتونم همین الان با دو ساعت آموزش تو یک روز چند میلیون ب یجب بزنم اما موادی که براش ده میلیون هزینه کردم گذاشتم تو سبد داره خاک میخوره خراب شدن همشون چون ب پیشنهاد همسرم رفتم غلط کردممممممممم