بچه هاش همیشه رو دیوارن به مادرشون میگم دعواشون میکنه بعد باز بیخیال میشه با مادرشون رو دروایسی دارم خیلی بدردم خورده
اما سه تا بچه داره همیشه با پسرم دعوا میکنن
هرشب میان درو قفل میکنم انقد درمیزنن باز نمیکنم زنگ میزنن
دیگه روانی شدم مادرشون نمیگه نرین خونشون خودشم با بچه هاش میاد همیشه پسرم اعصابش خورده میگه چرا هرشب میان هرچی به بچه هاشون میگم نیاین انگار نه انگار
عین من
با این تفاوت که همسایه ما دو بچه داره یکیش رابه راه دم در ماست از ساعت هفت صبح میزنه
با این تفاوت ک من رفت وامدی با مادرش ندارم
در هم یه در میون برا پسره باز میکنم
میاد که با دخترم بازی کنه
از دختر من دوسال کوچیکتره
مادربزرگش هم اونروز شاکی بود که چرا در براش باز نمیکنید
با اخم بهش بگو برو
بگو بچت نیست رفته خونه مادر جونش و حالا حالاها نمیاد
ما یه شیفت ک دخترم میره پیش دبستانی
یه شبفت دیگم یا در حال اشپزی ام یا استراحت میکنیم
بعد مادربزرگش میگفت اونروز بچم گفته اشکال نداره نیلا خونه نباشه مامانش درو باز کنه من برم تو خونه بازی کنم
گفتم آش به همین خیال باش 😒
انصافا بچه با ادبیه ولی خب من دوس ندارم وقت بیکاریم مواظب بچه مردم باشم دیگه
یا میاد ب دخترم میگه بیا تو کوچه بازی کنیم
من اصلا اجازه نمیدم تنها بره تو کوچه
بعد. اون از صبح تا شب تو کوچه ولو هس
