اگه یکم باهام حرف بزنین واقعا ممنون میشم ایشالا خدا هرچی میخواین بهتون بده .
عزیزان من افتادم شهر دور دانشگاه خوابگاه ودوری و......قراره یک ترم بخونم برگردم شهر خودمون از طریق تغییر رشته .لطفا هم سرزنشم نکنین که آدم لوسی و فلان هرکس آستانه تحملی داره من الان دیگه تحملم سر اومده فقط بهم بگین چیکار کنم ای چند ماه هم بگذره و چجوری تحمل کنم .؟
میدونین خودمم نمی‌فهمم چرا اینقدر اضطراب دارم کلا نابود شدم .
لطفا زخم زبون نزنین یا حرف نامربوط
ممنون میشم
عزیزم منم شهر دور افتادم ولی واقعا اگه به رشتت علاقه داری به نظرم ارزششو نداره
اولا ک حال و احوالت کاملا طبیعیه منم ک شهر بغل خودمون بودم همین حسا رو داشتم .. بعدشم ب چشم تجربه جدید بهش نگاه کن بزن اینترنت جاهای دیدنشیو پیدا کن اخر هفته ها برو بگرد
شبیه منی من دو روز تو راه بودم از خراسان اومدم بم امشب هم اولین شبی هست که خوابگاهم
البته من قصد تغییر رشته ندارم سعی میکنم انتقالی یا مهمونی بگیرم
ببین منم زیاد دلم راضی نبود بمونم ولی اینجوری فکر کردم چندماهه دیگه تجربه‌ی جدید میشه هیجان‌انگیزه حالا ترم‌های بعد یا برمیگردم یا یه کاریش میکنم
به این فکر کن شهر جدیده آدمای جدیدن میتونی تجربه‌های جدید داشته باشی مثل یه مسافرت بهش نگاه کن
ولی دوستان من خیلی از خودم میترسم همه میگن اگه تو توی این مرحله از زندگیت عرصه ایستادگی نداری تا آخر عمر شکست میخوری . و اینکه بخدا قسم میخورم من همه کار دارم میکنم تحمل کنم ولی هی بدتر میشه حالم
نمیدونم والا عزیزم من که درست نمیتونم شرایطتو درک کنم پس سعی کن این چند وقت برای خودت جاهای دیدنی شهر و ببینی خرید کنی بگردی اینحوری حداقل سریع تر میگذره
وابسته ای؟؟؟
خوب نمیتونم اصلا نمیشه . سرکله زدن با آدمای خوابگاه خیلی سخته خیلی اون بکنار خدا منو ببخشه من مامانجونم افسردگی و اضطراب شدید داره خیلی ساله همیشه میگفتم آره چرا الکی جوش میزنی بیا اینکارو کن و فلان و.... ولی الان میفهممش که آدمی که بیوفته تو چاله افسردگی و اضطراب دیگه درنمیاد
