دوستان من امسال کنکوریم
مامانم همش میگه هیچی قبول نمیشی میدونم هیچی نمیشی
وقتای که دیر از خواب بیدار میشم میاد جیغ و داد میزنه سرم میگه میدونم هیچی نمیشی خسته شدم از دستش
یه دختر خاله دارم اون هم کنکوری هست اما رشته ش انسانیه
همش میگه قبول شو اونا رو بسوزونی فلان
خسته شدم از دستش
هرچی سکوت میکنم ، بیشتر حرفای مامانم روی روانم تاثیر میذاره و حس میکنم واقعا قبول نمیشم
بچه ها شما ی راهکار بگید به خدای بالای سرم قسم خستم
اومدم بگم احترام بزار هرچی باشه مادره
دیدم نه اون باید تو رو درک کنه حق داری
مشاور داری؟ اگه نه مدرسه میری؟ مشاور مدرسه چطور؟
صبح بیدار شدن با وجود کنکوری بودن حس بدی میده. دیگ مادره هم بیاد جیغ جیغ و عذاب وجدان بده. دیگ هیچ
برو سالن مطالعه
میدونی اینده ات میخواد ولی نمیدونه چطور بیانش کنه ،سعی کن جوری پیش بری ک ببین داری تلاش می‌کنی
درکت میکنم الانم ی تاپیک زدم در این مورد من هم کنکوری بودم مثل تو بودم الانم که کنکور ندارم مامانم یجور دیگه اذیت میکنه
اگه خواستی درد و دل کنی میتونی درخواست بدی
احترام میذارم امیدوارم سایه ش هم بالای سرمون باشه هزار سال
ولی به خدا قسم خستم
روی روانم خیلی تاثیر میذاره درحدی شده حس میکنم هرچی بخونم قبول نمیشم و دیگ نمیخونم
بله سال اخرم و بله مشاور هم داره مدرسه اما خب درمیون نمیذارم زیاد آدم کم حرفیم زیاد با کسی حرف نمیزنم تو مدرسه
یه بار مغلطه بازی کن
تنها راه نجات از ایجور خانواده ها فقط فقط درس خوندن و موفق شدنه، انقدر درس بخون که بتونی هم از لحاظ مالی هم از لحاظ موقعیت اجتماعی خودتو بکشی بالا در غیر این صورت همیشه بازنده هستی
به فکرته، دلسوزته، فقط راهشو بلد نیست. قدرشو بدون.
من همون دختر خاله انسانیم 💔
و خالم منم مثل مامان تو
فکر میکنه انسانی برا تنبلاس با اینکه نمرات من همیشه بالا تر از دخترش بود
شاید روش بیان مادرت یا رفتارش اشتباه باشه، ولی حرفش درسته. شما بعدا که ازدواج کنی یا موقعیتت با الآنت فرق کنه، و درستو نخونده باشی، جامعه، دوستان، فامیل خودت یا همسرت به روت میارن.. تازه شوهرتم در ظاهر چیزی نخواهد گفت ولی تو دلش به بقیه حق خواهد داد. همش حس تحقیر خواهی داشت
برو پانسیون اینطوری صبح تا شب اونجایی
و غرغراشو نمیشنوی خیلی بهتره روحت در آرامش
