وافعا زن بودن سخت ترین کار دنیاست
ناشکری نمیکنم اما واقعا خسته شدم از این همه سختی و صبر و تحمل
پدر و مادر خودخواه و بی مسئولیت(که هنوز درگیر تروما های کودکیم هستم)
خیانت همسر
بچه بیش فعال و ناآروم
کارهای تموم نشدنی خونه
دو ساعتم که بخوام استراحت کنم باید نتورک انجام بدم
واقعا از لحاظ روحی خیلی خسته شدم میدونم چاره ای جز صبر نیست، راهکاری برای بهتر شدن حال روحی دارید؟