دقیقا همینطوره.
جالبه این دلسردی دقیقا دامن کسی رو که داره کار میکنه هم میگیره.
مثلا: اعه شما کارمندی؟ چقدر میگیری؟
ماهیانه ۱۲
وااا. این که خیلی کمه. کاش ول کنی بری آرایشگر بشی(با احترام به تمامی آرایشگرا)
و بعد طرف واقعا با خودش فکر میکنه که پس چرا درس خوندم؟ چرا کار میکنم؟
و این مکالمه بین تمامیییی شغل ها وجود داره. هیچ چیزی رضایت بخش نیست.