دوران دبیرستان چندتا دختر بودن خیلی اذیتم میکردن همش قیافمو مسخره میکردن با اینکه یکیش فامیلم بود به بقیه میگفت بیا مسخرش کنیم یا یجوری نگاه میکرد که اونا اذیتم کنن باورم نمیشه همون بهترین دانشگاه قبول شدن ولی منو استرسی و منزوی کردن
چقدر من اون موقع ها گریه میکردم خیلی درسم خوب بود ولی یکاری کردن از درس زده شدم واقعا خدا منو میبینه؟
اگه ببینین چقدر داف خوشتیپ شدن
کارما همش دروغهههه
میشناسیشون ؟ ادرسشون میدونی کجاست ؟
خدا منم نمی بینه نمیدونم برای چی منو تو این دنیا آورده فقط برای درد و رنج
چرا وایسادی نگاه کردی؟؟ چرا جواب ندادی؟؟
از خودت عذر خواهی کن که خوب از خودت مواظبت نکردی و هوای خودتو نداشتی
تو تلاشتو نکردی، تو بی عرضه بودی که وقتی مسخرت کردن چیزی بهشون نگفتی، تو حرف بقیه برات مهمتر از خودت بود
بعد گردن خدا میندازی؟ عجب..
ولی همه چی دانشگاه نیست ، غصشو نخور ، ظاهر زندگی اونا رو با زندگی خودت مقایسه نکن
