دوستان من تقریبا ۲۹ سالمه و مجردم...
چون مجردم و ازدواج نکردم و وقتی همسن سالام رو میبینیم که همه ازدواج کردن و بچه دارن و سر خونه و زندگی خودشونن خیلی ناراحت میشم و
یه بغضی تو گلومه همیشه...
همیشه غمگینم همیشه ناراحتم...
مدام ته دلم اضطراب دارم...
مدام احساس تنهایی میکنم...
دلم میخواد درس بخونم ولی نمیتونم...
دلم میخواد شاغل بشم ولی نمیتونم...
یه جورایی تبدیل به یه آدم گوشه گیر و ضعیف شدم ...
شما هم مثله منین؟؟
یا فقط من این طوری ام🥲
منم همسن توعم مجردم هیچ مشکلی هم ندارم
چرا تا الان ازدواج نکردین
چون شاغل نیسی این حس ها رو داری
سعی کن شاغل بشی و هم میتونی پول در بیاری و مستقل بشی هم سرگرم میشی هم اعتماد به نفست میره بالا
ببخشید که بی اجازه وارد تاپیکت شدم
اما من متاهلم ودارم عذاب میکشم
مردهای ایرانی ذهنشون عقب موندس به درد ازدواج نمیخچرن
من ۲۹ سالمه همه ی دوستام همکارای همسنم مجردن
وای خدا کنه من زود ازدواج منم وگرنه از تو بدتر میشم😂
حس میکنم خودم رو دست خودم موندم
ولی ناراحت نباش سنت خوبه بازم
من همه این روزارو گذروندم و دارم میگذرونم ۳۲ سالمه
ولی کلا مقوله ازدواج و زمانش دست ما نیست دست خداس من حتی دوبار تو یه قدمیش بودم و نشده
