با کلاسی با اسراف اضافه!
در استرالیا در ضیافت‌های اداری و مهمانی‌ها به تعداد افراد حاضر در مهمانی غذا به صورت پرسی حاضر می‌شود و هر نفر پس از اتمام غذای خود می‌تواند غذای دیگری سفارش دهد. در کره جنوبی بسیاری از رستوران‌ها سه نوع ظرف غذا در اندازه مختلف آماده می‌کنند و مشتریان بر اساس نیاز خود غذا سفارش می‌دهند. بنابراین اسراف غذا خیلی محدود است. آلمان برای اسراف غذا قوانین سختگیرانه‌ای دارد و در آلمان اگر کسی در رستوران به نمونه اسراف غذا برخورد کند، می‌تواند به نهادهای مربوط گزارش دهد و ماموران می‌توانند فرد خاطی را جریمه کنند. فکر نمی‌کنم که هیچ کدام از این کشورها در فرهنگ و دین‌شان این قدر روی اسراف نکردن تاکید شده باشد که در دین و فرهنگ ما شده. اما سوال این‌جاست؛ حالا که قانون برای اسراف نداریم و پرس‌های غذای‌مان به نفع جیب رستوران‌ها یک اندازه است وظیفه ما چیست؟ حالا که اکثر رستوران‌ها در برابر ته‌مانده غذاها احساس وظیفه نمی‌کنند تا به مصرف درست برسند ما هم نباید کاری انجام بدهیم؟ در این شرایط حداقل کاری که می‌توانیم انجام بدهیم این است که وقتی رستوران می‌رویم بقیه غذای‌مان را برداریم یا غذای کمتری سفارش دهیم و باور کنیم برداشتن بقیه غذا از سر میز بی‌کلاسی نیست؛ بلکه اسراف کردن است که گناه و جهالت است.❗️❌
#اسراف_غذا
#مدیریت_مصرف
