سلام دوستان من قبل ها خیلی دختر پر احساس و مهربونی بودم و حتی با هر حرکت کوچیکی اشک می ریختم ولی الان خیلی بی احساس شدم و بی رحم مثلا قبلا یه فقیر تو خیابون می دیدم بهش کمک میکردم ولی الان نه دلم برای هیچ کس نمی سوزه خیلی خشک و جدی شدم و دیگه مهربون نیستم و به هیچ کس احساسی ندارم حتی مادرم حتی می‌خوام گریه کنم گریه ام نمیاد
شما می تونین دلیلش از چیه؟😞
بهتر کمتر اسیب میبینی
شاید از ادما بی مهری زیاد دیدی؟
الان عادی شدی. احتمالا چوب مهربونی و دل رحمیت رو زیاد خوردی.
خودم اخرین باری که دلم واسه کسی سوخت نیم ساعت بعدش متوجه ضربه ش شدم که تیشه برداشته واسه ریشه م دیگه دلم واسه کسی نسوخت و‌همیشه منطقم جلوتر از احساسم هست.
انقد بی تفاوت شدم ک واقعا دلم به حال هیشکی نمیسوزه حتی بدبخت ترین آدما رو که میبینم ته دلم میگم اگه لازم بود خدا بهش میداد به منچه ،شایدم اگه داشت الان بقیه رو شاخ میزد! خدا میشناسه بنده شو که اینجور افریده‌ش.
درست نیست انسان های فقیر قضاوت کنیم ، خدا از ما خواسته که به فقرا ، ایتام و انسان هایی که احتیاج به کمک دارن ، کمک بدیم
ما انسان هستیم نه حیوان
حتی حیوانات هم بهم کمک میکنن
اگه نسبت به انسان های که محتاج کمک هستن بی تفاوت باشیم ، بعداً باید پاسخگوی اعمالمون باشیم
اگه کارمون برای رضای خدا باشه ، هیچ وقت ضرر نمی‌کنیم ، اگه طرف مقابل هم قدر ندونست ، خدا قطعا جبران میکنه
نه اتفاقا معمولی ام ، خیلی مهربون نیستم
تا حالا از یه عده ضربه خوردم ، علت ضربه خوردنم شاید برای این بود که خیلی اونا رو تو ذهنم بزرگ کرده بودم و اینکه اگه کارام برای رضای خدا بود ، اینقدر ضربه نمی‌خوردم
چون اینجوری از اول روی افراد دیگه خیلی متمرکز نمیشی که برات چیکار انجام میدن یا نمیدن
