دقیقا دو ماه قبل، یه روز جمعه بود که همسرم شیفت بود و خونه نبود و ظهر به بعد میرسید خونه. منم باردارم و تنها، تصمیم گرفتم برم خونه مادرم و قبل ظهر بر گردم.
تو فاصله ای که خونه نبودم، پدرشوهر و مادر شوهرم اومدن خونه ما کسی نبوده. اینام رفتن به شوهرم گفتن زنت تو خونه بود، در رو باز نکرد. شوهرم اول گفته، حتما زنم خونه نبوده، اینام گفتن چرا، آیفون رو برداشت ولی صدامونو شنید در رو باز نکرد. هیچ حرمتی برای ما قائل نیست.
قطع رابطه
بگو باشه حق با شماست اما اگر دروغ بگی من حلالتون نمیکنم
گفتین دیگه خونه نبودی هم خودت هم شوهرت
دیگه هر چی دوست دارن بگن به شما ربطی نداره
در صورتیکه به همسرم دروغ گفتن واسه من از همه جا بیخبر تهمت گفتن. حالا شوهرمم باور کرده، از اون روز رفتارش باهام عوض شده. منم خیلی ازش و اینکه دروغ اونا رو باور کرده ناراحت شدم. نه حرف میزنه، کلی سرده شده باهام، انگار نه انگار من حامله ام. نیاز به حمایت دارم. حالم ازش داره بهم میخوره... آدم اینقدر کودن!
جای خوابشو جدا کرده، غذا میپزم نمیخوره... راهنمایی کنید چیکار کنم ؟
می‌دونم حق داری و اینکه آدم تو بارداری حساس تر هم میشه
ی بار به شوهرت توضیح بده و بگو میتونی از خانواده م بپرسی فلان روز من اونجا بودن یا نه
دیدی قانع نمیشه اصلا هیچی نگو دیگه رهاشون کن
فکرتو درگیر نکن بیش از این، هورمون های استرس نذار ترشح کنه بدنت نه برای خودت خوبه نه جنین
می خوان
اشتباه تایپ شد
مامانش سری آخر بیخود و بی جهت رو کرد بهم گفت تو بین منو پسرم فاصله انداختی. شوهر من هفته ای سه بار میره از مادرش سر میزنه. بقیه روزها یا میره باشگاه یا استخر. خونه پدر مادر منم نمیاد. خب این حرف یه قضاوته به نظر من که مادرش فکر میکنه من کاری میکنم. حس میکنم حسادت کرد. فکر میکنه شوهرم از صبح تا شب منو پرستش میکنه.
شوهرت به بلوغ عاطفی نرسیده و وابسته خانواده اولشه هنوز، کسی ازدواج کرده هفته ای سه بار بره خونه مامانش خیلی زیاده
حق داری..چرا ناراحتی هاتو درموردشون صحبت نمیکنی با شوهرت بگو از اینکه وقت نمی‌داری ناراحتم..
و اینکه مامانش هم به بلوغ عاطفی نرسیده اونم شخصیت وابسته ای داره
یعنی ایشون نمیدونه پسرش تشکیل خانواده داده و مستقل شده از اونا
آره درست فهمیدی.. دقیقا وابسته ان اینا...چرا اوایل صحبت میکردم، عزیزم فایده نداره. فکر میکنه من میگم پیششون نرو...هی میگه مامانم هر کاری بگه من میکنم. در صورتیکه مامانش تعادل اعصاب نداره. از اون خانمهایی که با شوهرشون درگیرن و هرجا میرن ازش بد میگن. انگار نه انگار ۶۰ سالشونه! من اوایل با همسرم میرفتم، بعد دیدم تو پرم میزنه، حرمت حالیش نیست، دیگه همسرم تنها میره.
الان این تهمت و دروغ گفتنشون برام قابل هضم نیست. تهمت میتونه درمورد خیلی چیزا باشه که حقیقت ندارن.
خودت داری میگی دیگه مامانش ۶۰ سالشه هرجا میشه بد شوهرشو میگه،ببین عزیزم شخصیت این خانم ناسالم تو که نمیتونی تغییرش بدی تا خودش نخواد،توضیح هم دادی من خونه نبودم دیگه کاری ازت برنمی‌آید فقط از از این خانم فاصله بگیر تا جایی برات ممکنه تا با روانت بازی نکنه
و شوهرتم تا خودش نخواد و نفهمه که رفتارهایش اشتباه بازم تو نمیتونی تغییرش بدی پس سعی کن راجب مسائل مامانش اینا نظرنذی یا صحبت نکنی راجبشون فقط برای سلامت روح و روان خودت
