یه کلام دستت تو جیب خودت باشه یه موقعیت اجتماعی خوب داشته باش نه صرفا تو جامعه باشی
برای زندگیت خودت تصمیم بگیر و مسئولیت تصمیم گیریت رو بپذیر،کاری به حرف بقیه نداشته باش
هیچوقت برای سرگرمی تو رابطه نرو
وقتی با کسی دوست شو ک میدونی اونم بهت حسی داره و اون حس پایداره جوری ک در آخر ازدواجی تهش باشه.
وگرنه رفتن تو رابطه ای ک تهش هیچی نیس و ضرر هست
،مزخرفترینه...چون بعد یه بار رابطه دلتو ب آب میزنی و مث بقیه لاشی میشی و چن تا چن تا دوست میشی با بقیه.
۱:طرف دوست پسرتو به رفیق صمیمیت نده
۲:دنبال کار و پول درآوردن باش تا محتاج پدر و برادر و شوهر نباشی
۳:همیشه برای خودت یه دوست صمیمی داشته باشه از مادر و خواهر سنگ صبور تر میشه برات، کلی خاطره خوب باهم میسازین
۴:اگه شغل ایندت نیاز به تحصیلات دانشگاهی نداره الکی ۴سال وقتتو هدر نده
سن طلایی ازدواج رو در نظر بگیر
سن کم ی جور سختی دار سن بالام ی جور دیگه
عزیزم خوب درس بخون ،شاغل شو و دستت تو جیب خودت باشه که اگر زمانی خدایی ناکرده فهمیدی،انتخاب اشتباهی داشتی ،مثل من مجبور به موندن و سوختن نشی
دوم اینکه بخاطر فرار از خونه پدری،به هر ازدواجی تن نده و خودتو ارزون و مفت نفروش،قدر خودتو بدون،هیچکس به اندازه خودت،نمیتونه تو رو دوست داشته باشه
امیدوارم واقعا گوش کنی و فکر نکنی شعاره
من به دختر خودمم ،همیشه میگم موفق باشی
گول امکاناتی که یک فرد خاص بهت میده رو نخور. نه پدر و مادر و نه شوهر و دوست پسر ونه پدرشوهر و ...
درس درست و حسابی بخون. روی خودت سرمایه گذاری کن. بدون کاری که دوره ی دو ماهه رفتن میشه شروع کرد رو هزاران نفر دیگه هم توی همون شهر شروع کردند و به شکست میخوره.
روی خودت سرمایه گذاری کن. شاغل بشو. استقلال مالی یعنی استقلال شخصیت.
زود ازدواج نکن. آدم در ۱۰ سالگی برای همه عمر کفش نمیخره چون پاش بزرگ میشه. ۱۸ سالگی و بعد از دبیرستان وقت ازدواج نیست. تا ۲۵ سالگی شما مغزت داره رشد میکنه. برای ازدواج عجله نکن.
هیچ کس از خودت مهمتر نیست.
