ببینید من از طرف پدر محبتی ندیدم متاسفانه و همیشه کمبود داشتم تا ازدواج کردم سنمم پایین بود
اوایل خوب بودیم
ولی الان به معنای واقعی ی آدم شل و ول که همش مشغول کاره و شبا خسته میاد خونه
من همیشه به خودم میرسم هیچوقت نشده مثلا بیاد یه کلمه بگه امروز چقد قشنگی جوری ک من یادم نمیاد تعریفی از من کرده باشه
من همیشه تصور می‌کردم ک میشینه با عشق به حرفام گوش میده😅
یا مثلا میریم یچیزی بخریم با ذوق شوق مثل دختر بچه ها میپوشم میام بدوون هیچ تحرکی فقط نگاه میکنه هیچی نمیگه نه میگه خوبه ن بده ن خیلی بهت میاد
چندبار بهش گفتم ولی فایده نداره انگاری
