تاپیک زده بودم که عشقم وقتی میره شهرش نه زنگی میزنه نه احوال پرسی میکنه انگار نه انگار من یادشه
شهر شون هم با شهر من خیلی دور بود
منم خیلی ناراحت بودم دلم میخواست روزانه یه ده دقیقه یا یه ربع برای من وقت بذاره
چند تا تاپیک در همین باره گذاشتم همتون گفتید به درد نمیخوره و فرهنگ و رسوم شهر تون با هم فرق داره
من هم با هاش تموم کردم الان دو هفته هست صدای مرده شورش رو نشنیدم اولش سخت بود ولی الان خیلی راحتم
(برای کسی بمیر که حاضر باشه برات بمیره)
