چند بار دو تا جمله اول رو خوندم و گریه کردممممم چون سالها هروقت ناراحت بودم منتظر بودم برگرده و یه جوری معجزهوار بهم بگه که پشیمونه که اذیتم کرده. مرهمم رو فقط تو دستای کسی میدیدم که بهم زخم زده بود. البته الان دیگه اونطور ساده نیستم. ولی وقتی به این فکر کردم که چه مدت طولانی اونجوری بودم دلم برای خودم سوخت 😭