سلام دوستان
اولش بگم من بخاطر شغل شوهرم در ماه یک هفته الی ده روز ازهم دوریم.
به شوهرم گفتم که برگشتی باید یسری کارا رو انجام بدیم.
بعد گفت باید با مامان و بابام بریم تحقیقات واسه خواستگار خواهرم
حالا اونجایی که میخوان برن یه شهر دیگست و فقط 4 ساعت قراره توراه باشن تابرسن. و حتما کلی ام اونجا موندن و تحقیق و پرسو جو کردن زمان میبره
الان حرف من اینه که اصلا نگفت توام بیا
منم غرورم اجازه نمیده بگم منم ببرید شاید جوابش منفی باشه!!
من اینهمه مدت تنها چکار کنم !!!!
چرا باخودش فکر نکرد من اینهمه مدت توشهر غریب تنها چکار کنم !!!
شما كجا بري تحقيقات !!!
شايد يه صحبتايي بخوان تو جمع خودشون بكنن جلو شما راحت نباشن
آخه تو برای چی بری تحقیق؟ اجازه بده کارای خصوصی خانواده شون رو خودشون انجام بدن
خب ازش بپرس،با شوهرت رودروایسی داری؟بپرس دلیلی داره که شمارو نمیگه برید همراهشون؟مردا با خودشون هیچ کدوم از فکرای مارو نمیکنن،ذهنم نمیخونن.شاید فکر کرده حوصلتون سر میره.
وا خب اگه تنها سختته شماهم باهاش برو
نیاز نیست شما برین میرن برمیگردن دیگه یه روز تنها نمیمونی
اگه خونه مامانم نزدیکم بود میرفتم اونجا
اما متاسفانه دوره خیلی و من غریبم تو شهری که ازدواج کردم
حالا یه روز که چیزی نیست در برابر اون ده روز. باز بگی برنگرده بگه یه کار خواستم واس خانوادم بکنم چیزی گفتی
البته بهتره عروس رو ببرن. ما رسم داریم می بریم چون طرف مقابل متوجه میشه با عروسمون خوبیم که همراهمون هست.....یه جور وجهه خوب داره تو چشم طرف مقابل و خانوادش. یعنی عروسشون رو یکی می دونن. ولی بعضی ها بنا به دلایلی صلاح نمی دونن البته اونا هم حق دارن.
