برادرشوهرم میخواست با تبر شوهرمو بکشه

همه ی خونه رو به اسم خودشون زدن. پدرشوهرمم نمیدونست اونا همچین کاری کردن.

بعدشم شما خودتو جای ما بزار. سه سال جاریت حرفای ناحق بهت بزنه و تحمل کنی. مثلا با کلی امید و آرزو حامله شدی، بعد اون بیاد بهت بگه حامله نیستی، حاملگی پوچه. دل خودتو خوش نکن. بچه که به دنیا بیاد بارها و بارها پسرتو بغل کنه و بگه خوش اومدی ولی چرا اومدی به این دنیا؟

مدامم تو زندگیت سرک بکشه و فضولی کنه و تو هیچی نگی

به خدا ما جور بدی بهش نگفتیم. اون عکس العمل شدیدی نشون داد. یعنی حق داشت بخاطر اینکه گفتیم خونه پدرشوهره بره شوهرشو تحریک کنه با تبر به جونمون بیفته. یکم انصاف داشته باش. وجدانا کسی اینکارو با خونواده خودت بکنه همینو میگی؟

بعدشم تعمیر خونه نقشه اون زن بود از وقتی عروس این خونه شده چشمش دنبال خونه بود و با تعمیر کردنش میخواست برا خودش بشه

به غرورش برخورد که گفت خونه با پول پدر من درست شده. درحالیکه کم و زیاد برادرشوهرامم پول خرج کردن و خودشونم کاراشو انجام دادن. تازه بارها و بارها به برادرشوهرم کمک مالی کردن مثلا شهریه پسرشو دادن یا سایر هزینه های زندگیشو

تیراندازی نه خواهر من، با تبر

امیدوارم

بدجور به حرف زنشه. بخاطر اون با برادرای دیگه اشم دعوا کرده با تبر برا شوهر منم اومده، به پدر خودشم بی احترامی کرده

والا من دوس دارم شوهرم بهم اهمیت بده ولی دوس ندارم زن ذلیل باشه. مردی که تا این حد ذلیله خیلی خوارو بی ارزشه

چی بگم والا. تازه به منم میگفتن به خونوادت نگو. منم واقعا نمیخواستم به خونوادم بگم ولی با اون وضع خرابی که رفتم خونه پدرم، حتی همسایه ها هم فهمیدن یه چیزی شده. مادرم اونقدر سوال پیچم کرد تا بش گفتم چی شده.

بدتر از همه اینکه بابام منو شوهرمو مقصر میدونه. میگه خب بهش نمیگفتین

والا به خدا مام آدمیم. از رفتارای جاریم خسته شده بودیم. سه ساله عذابمون میده و در لفافه میگفت یا باید به میل من باشین یا از خونه بیرونتون میکنم. آبگرمکن خونه خیلی کهنه بود و ترکید. مام یه نو خریدیم کلی دخالت کرد که حق ندارین آب گرم کن نو بیارین و دست به خونه بزنین( چون خودش با همین ترفند خودشو صاحب خونه کرده با تعمیر طبقه بالا ولی چشمش دنبال طبقه پایین هم هست و میگه حق ندارین تعمیرش کنین) برا اینکه کولر و آبگرم کن خریدیم پدرمونو درآورد. مام از این رفتاراش خسته شده بودیم.‌ اون لحظه تابم در مقابل وقاحتش تموم شد و به روش آوردم که خونه پدر شوهره نه اون.

تازه به خدا با جنگ بهش نگفتیم

خرابتر نشه

مجبوریم بریم ولی فکر هزینه درست کردن خونه داره دیوونم میکنه. هزار تومن پس انداز نداریم

دو طبقه

میدونستم جاریم از حرفم بدش میاد ولی فک نمی کردم کار به اینجا بکشه

من بیشتر از این میسوزم که بعضیا چقدر می تونن بی وجدان باشن. من اگه احساس کنم به کسی ظلم کردم شب خوابم نمیبره سعی می کنم جبرانش کنم ولی اینا اینقدر راحت دارن زندگی می کنن. تازه تعصب خاصی هم روی نماز و روزه و امام حسین و مسائل مذهبی داره

البته همیشه هم در حال غیبت کردن و دخالت توی زندگی بقیه اس!