من کودکیم اصلا محبت عاطقی نداشتم
بغل بوس محبت...
ی بار ب مامانم گفتم دوستت دارم گف خفه شو لوس😂
ریاضیمو افتادم تو جمع به همه گفت این ریاضیشو فلان نمره گرفته... همش منم با این و اون با فامیلا بدون خانوادم میفرستاد مسافرت تا اجتماعی بشم غافل از اینکه من دلم خانواده و مادرخودمو میخواستم همش۶سالم بود😕
من محتاج محبت بودم تشنه یکبار دخترم عزیزکم گفتن
همینا باعث شد نووجونی محتاج عزیزم و دوستت دارم پسرای مردم باشم🙂
گذشت اون روزا و من ازدواج کردم
الان خیلی عوض شده مدام متن های دوستت دارم دخترم میفرسته😅 مداااام سراغمو میگیره میدونم که دلش بزام تنگ میشه
اما الان؟ کاش گذشته قشنک تری میساختی مامان
منم دوستت دارم🙂
