من عزیزم
خیلی خیلی پشیمونم که ادامه دادم
تجربه دارم ۴۶ سالم هست
فقط چون پدر و مادرم پشتم نبودن و هیچ هنر و سرمایه و کاری هم نداشتم که دستم تو جیبم باشه متاسفانه
فرزندانم تو جو پر از تنش و دعوا بزرگ شدن
ولی دیگه همش،سکوت میکنم تو خودم میریزم و شبها تا صبح از دست کاراش و دخالتهای خانوادش گریه میکنم
اگر صبرت زیاده و منبع درامد هم نداری ،به طلاق فکر نکن