همینجوری دلی

الان که اینارو مینویسم تک تک لحظه هایی که درس خوندم مثه یه زخم عمیقه من از خیلی چیزا گذشتم از خوابم تفریحم حتی از غذا خوردن و سلامتیم چشمام ضعیف شد مشکل معده گرفتم سندرم تخمدان پلیکیستیک اومد سراغم و همه اینا فقط ماله یکسال کنکور نیست بلکه کل دوره دبیرستانه که حالا ینفر به راحتی برگرده بهم بگه حتما تلاش نمی کردی باید بیشتر درس میخوندی .من تو این مدت دردکشیدن از اعماق وجودمو حس کردم چی داری میگی؟من تو سخت ترین شرایطم دست و پا میزدم که حالا تو برگردی به من بگی لابد خنگی من تو هفته ده ساعت خوابیدنو تجربه کردم میدونی ینی چی تویی که این حرفو میزنی میدونی بی خوابی کشیدنو وجمع کردن حواست روی درس ینی چی میدونی سه سال بهت میگن بیا بریم مهمونی میگی درس دارم بریم مسافرت درس دارم ینی چی میدونی وقتی از درد داری میمیری ولی وقت واستادن نداری باید ادامه بدی ینی چی؟به قول شهرزاد این یه بار مردن نیست این هزار بار مردنه اینارو گفتم که اگه شماهم کنکوری اطرافتون دارید و اگه نمیتونید کمکش کنید نمک نریزید رو زخمش بزارید به درد خودش بمیره ما وقتی همسن و سالمون تو پارتی و عشق حال بودن جوونیمونو گذاشتیم وسط چی از این بالاتر که تو اوج شادابی و پر انرژی بودنت روزی دوازده ساعت بشینی پایه یه مشت کتاب تروخدا کاری به کار امثال من نداشته باشید ما راه زیادی اومدیم خسته ایم!