بچه ها من 22 سالمه. این ک بخام ب اختیاره خودم باشم واقعا چیزه عجیبیه؟؟
این واقعا چیزه بزرگیه ک من میخام
آخه واقغا من باید با 22 سال سن ب مادرم جواب ک کجا رفتم چیکار کذدم چرا دیر اومدم خونه. چرا با فلانی رفتم. چرا خونه فلانی رفتم.
واقغا این درسته ک برا هر کار باید ب ننم جواب پس بدم؟
تو تیران و فرهنگ ایرانی بله
اینام ک میگن نه .. از روی احساسه خووشونم ینشون خیلی کمتره
معلومه درست نیست عزیزم ولی یکم سیاست به حرج بده برامشکلت وبه مرور حلش کن.انتظار نداشته باش با جنگ ودعوا یهو همه چی تغییر کنه
بله منم ۲۰ سالمه و اینطوریه
اونا هم نگرانن همیشه که قرار نیست مامان باباها مارو درک کنند یه خورده هم ما باید ملاحظه کنیم حق دارن نگران باشم جامعه خرابیه
من ی سره رفیق بازی نمبکنم. از هر ی هفته شاید ی روز مبرم بیرون یا ن. اونم ک وفتی میام خونه ی سزه استرس تو وجودم هس ک مبادا الان....
این سختگیری ک باعث شده دبگه هیچکس منو آدم حساب نکنه و بی اعتبار بشم برای خودمه؟؟،
،ب قرآنه مجید آبروم همه جا رفته
ب خدا دبگه خسته شدم و بریدم
داداش بزرگمو ی کار کرد ک الان 26 سالشه وافسزدس و انقد خودشو همه جا خراب کرده همه از داداشم بدشون میادذ. الان بیکاره و ی سزه تو خونه راه میره و قرص اعصاب میخوره روزی ی مشت
من میدونم اگه ی حرفه ننم گوش کنم آخر عاقبتم همین میشه
من تو زندگی شما نیستم که ولی با اینکه بیست سالمه اجازه هر کاری و هر مسافرتی رو از جانب پدرو مادرم دارم چون اعتمادشون جلب کردم یکی از ساده ترین چیزها برای ما که برای پدرو مادر خیلی بزرگه اینه که قبل رفتن به یه جایی بگی مامان میرم فلان جا تا ساعت فلانم خونم و سعی کن قبل اون ساعت خونه باشی چند بار این کارو بکنی دیگه اعتمادشون جلب می‌کنی و کارات به چشمشون نمیاد و اینکه باید این حسو بهشون بدین که هیچکس براتون مهم تر از خونوادتون نیست و همیشه اونا اولویتتونن
