خودم پدرم عصبی بود همیشه خاطره خوبی ندارم الان که مریضه و عصبی نیست دوسش دارم ولی از بچگیم اصلا پدرم رو دوست نداشتم خلاصه خاطره بدی دارم . شوهرم رفتارش خوب بود قبل بچه میگفتم پدر مهربونی میشه ولی الان بچم ۸ سالشه شوهرم عصبیه از کارای بچه هام در صورتی که برای من عادیه در طول روز باهاشونم بچه دومم امد بی تاثیر نیست ولی خب همش بعد کارش زیاد خونه نمیمونه میره بیرون تا بخوابن میاد اصلا حوصلشون رو نداره خیلی ناراحتم میگم برو دکتر قرص باید بخوری وگرنه اینا بچن طبیعیه بعدش تربیت که اینجوری نیست که بزنیش نمیدونم چی کار کنم
اولویت زندگی ات شده بچه ها. مجبوری آخه. ولی وقت های خالی ات براش شوهرت وقت بذار. محبت کردن به آدم درست نتیجه بخشه. سعی کن روابط بین خودتون رو بهبود بدی. شاید تحت فشاره