سام در شاهنامه به معنی کشنده اومده.
در فارسی باستان به معنی تندباد آتشینه که کشتزارها و حیوانات رو نابود و قحطی و بیماری میاره.
در عربی ظاهرا به معنی مرگه چون در تفسیری میخوندم که کسانی وارد محضر پیامبر میشدن و میگفتن سام علیک، یعنی مرگ بر شما.
در عبری و امروزه انگلیسی، مخفف ساموئل یا همون اسمائیله. از شاهنامه نیومده!!!!!
خیلی از اسامی قدیمی و کلماتی که در شاهنامه هستن رو امروز اسم میذارن در حالی که الزاما معنی خوبی ندارن.