سر دوراهی موندم
دوتا بچه دارم واقعا سخته با این دوتا سرکار رفتن
می‌خوام درس بخونم و آزمون استخدامی قبول بشم
ولی واقعا سخته با دوتا بچه
یکی دوسالشه یکی ۷ سالشه
نمی‌رسم
از این طرف هم میبینم تموم خانم های دور و برم که کارمند هستن ناراضی هستن و پشیمون
از یه طرفی هم دلم میخواد شاغل باشم
نظر شما چیه
بیایید تجربه یا نظری دارید بگید
از نطز من بستگی ب جیب همسر داره
هرکاری که دوست داریو انجام بده
باید خیلی زرنگ باشید که با وجود دوتا بچه کوچیک ک تو سنی هستن که توجه و تربیت میخوان شاغل هم بشید.
در کل ببینید جدا ازینکه قلبتون چی میخواد؛ توانشو هم دارید؟
اگه وضع مالی شوهرت خوبه و احتیاجی به پول ندارین نمیخواد بری سره کار
گرچه الان انقدر وضع مالیا بده زن و مرد هر دو مجبورن برن سرکار ☹️
اگر شوهرت خوب خرجت میکنه خانه داری بهتره
بنظرم کار صبح تا ظهری خوبه برا خانم
که هم بچه ها مدرسه هستن ( از نظر تربیت منظورمه )
هم صبح تا ظهر تایم خوبیه برا کار
البته اونکه ۲ سالشه رو باید یه جا بزاریش
من کلی گفتم
دلت میخواد پول تو جیبت باشه اظهار پشیمونی کنی
یا با جیب خالی پشیمون باشی
واقعا سخته ولی خوب بد هم نیست اونجوری روحیه ت ب نظرم برای بچه ها بهتره چون استقلال مالی اعتماد ب نفس بالا میبره و حال آدم هم خوب میکنه ولی باید بتونی مدیریت کنی دیگه عزیزم
به توان خودت بستگی داره ببین می‌کشی هم بیرون با مردم سرو کله بزنی تو خونه هم بابچه ها و شوهرت؟اگه قرار نیست بچه هات کمبودی از جانب شما داشته باشن آره شاغل شدن خیلی خوبه
من تا ابد نظرم شاغل بودنه
اونایی هم که هی ناراضی هستن خب در بیان از شغلشون
فقط بلدن بقیه رو ناامید کنن
من خودم شغل کارمندی برام سخته ترجیح میدم برم شغل ازاد که درآمدش بیشتر باشه نسبت به زحمتی که میکشم به صرفه نکه برای بقیه زحمت بکشم با حقوق خیلی کم
اگه همسر ادم وضع مالیش خوب باشه من خانه دار بودنو میپسندم چون دیدم زنای خانه دار چقدر دیر تر پیر میشن معمولا
من که تو خونه باشم دیوونه میشم. با شوهرمم دعوام میشه
