ویژگی خوب هم زیاد داره البته
اما توو این سه سال همین منفعل بودنش بزرگترین مشکله که هر روز هم داره بدتر میشه
با هیچ کسی هم نمیتونم در موردش صحبت کنم، چون از بیرون همه فک میکنن همسرم ی پسر حرف گوش کنه، در صورتی که نمیدونن چون نمیتونه تصمیم بگیره حرف گوش کنه
بخوام حرفی بزنم بقیه میگن خوشی زده زیر دلت
اما خب هر چیزی تعادلش خوبه
من سه ساله آرزو دارم ی بار بیاد بگه بریم بیرون، ی بار بیاد بگه این رو برای تو خریدم، حتی لباساهاش رو من باید بخرم، ینی لباس نداشته باشه هم نمیره بخره بعد میگه این چیزا برای من مهم نیست
خسته م از این رفتاراش، حس میکنم ی برا سنگینی روی دوشمه که بابت هر چیز بزر گ و کوچیک توو این خونه من باید تصمیم بگیرم