اول از همه لطفا به کسی بر نخوره ..چون هرچی میگم منظورم خودمم.
یه بچه ی ۶ ماهه دارم و ۶ ماهه نه خواب دارم...نه تفریح نه گردش نه خرید..نه خونه اقوام...سر کارمم ک تعطیل کاری ک عاشقش بودم
واقعا کم آوردم...هرروز شاهد از دست رفتن موهامم ۱۵ کیلو وزنم کم شده و ضعف شدید دارم
میترسم ی چی بگم ناشکری بشه اما واقعا ی وقتایی ب خودکشی فکر میکنم
شاید همتون بگین ماهم همینجوری بودیم...اما من واقعا کم آوردم
خواهرانه ی چیزی بکین یکم آروم بشم
تن به بچه دار شدن نمیدیم
مردا این قابلیت رو ندارن خب چ کنیم
بچه ناناسه بیارش بدش من😂🥺
آخرش بزرگ میشه
دلیل بیقراری بچه تون چیه ؟
ب بچت نگا کن
میگذره همش
درسته خیلی زجر میکشیم
از خودت میزنی ب اون میرسی
ولی ارزشش رو داره
باهات همدردم
دلم برای خودم تنگ شده...
مادر شدن یه درد ِ شیرین ِ ابدیه
هیچوقت دیگه ازین درد خلاص نمیشیم
همه اینا یادت میره و تصمیم میگیری دومی بیاری
برای منم سواله
قسمت بدش اینجاست تهشم همون بچه به راحتی میذارت خانه سالمندان.....
من تصمیم گرفتم هرگز بچه دار نشم
نمی‌دونم چجوریاست زنای افغانی ده تا ده تا میارن ما یه دونه رو اینجور مینالیم
من حقیقتا دوست ندارم حامله شدن رو پس شمایی ک حامله شدی درد زایمان کشیدی این همه اذیت و شب بیداری از من نوعی خیلی قوی تری مطمئن باش از پسش برمیای
چند ماه اول واقعا سخته اما بعدش شیرین میشه زندگی
من نی نی ندارم ولی دقیقا ترس همه ی اینایی که گفتی دارم
