عشق اول

عشق اول ..دخترکی زیبا..عشق اول بود و اخر. عشق اول  باید ابدی باشد. برای همین عشق اول برای رسیدن نیست..اگ ر به عشق اول برسی..او دیگر پاک و بی الایش نمی ماند..متوجه نقص هایش می شوی..عشق اول رفتنی است..امده است دلت را ببرد و برود..عشق اول امده است که بهانه ای برای گریه های یواشکی داشته باشی..عشق اول جایی در قلب را پر می کند که کسی را به انجا راهی نیست. عشق اول چنان پاک و بی الایش در قلب می نشیند...گاه یادش می کنی ..یواشکی در گوشه ای گریه می کنی..عشق اول غمی غریب دارد که شاید فقط قلب از ان خبر دارد. عشق اول غمی یاس اور نیست...غمی غریب است..انگار تو می دانستی او ماندنی نیست..او امده بود که تو را بی تاب کند و برود..وقتی اهنگی عاشقانه یا غمگین می شنوی او دوباره پیدایش می شود می اید ...در قلب می نشیند ..مثل روز اول ..همان روزی که او را دیدی و عاشقش شدی ..او لبخندی بر لب دارد..عشق اول گاه پیدایش می شود..با همان چهر ه ای که اولین بار دیدی..اری او رفتنی بود..عشق اول هیچ وقت نباید برگردد...او باید دست نخورده در گوشه ای از قلب بنشیند..اری عزیز یکدانه..به سلامت باشی ..به سلامت..امدی بی تابی و عشق را در درون نواختی و رفتی ..او رفت ..ندانستم چرا رفت..به دنبالش نرفتم..او نخواست..خواست او چون خود او عزیز بود..او رفت..بی تابم کرد..بی خوابم کرد...گاه گاه با همان دامن رنگی از قلب من عبور می کند..دوباره یاد ش می افتم ..اشک ها سرازیر می شود..او پنهان می شود..اه خدای من..