بچه ها بنظرتون من ادم خیلی حسودیم ک دوس ندارم پیشرفت بقیه رو ببینم یا فقط خودم اینطوری فکر میکنم مثا
من ۲۳ سالمه با این سن از ۱۵ سالگی کار کردمو بدبختی کشیدم تا الان ک ۱۵ساعت از روز سرکار هیستمو کلا ۸ ساعت کافه هستم ۷ و نیم ساعتم بوتیک برا داداشمه و شریکیم ولی کافه برا خودمه و خلاصه تا میام خونه خسته و کوفتم بعد مثلا اوج خستگی میرم اینستا میبینم ک یکی مثل لادن و سید علی میان میرقصن و درامدشون از کل ۱۵ سالی ک من کار کردم بیشتره و تونستن خونه بخرن ماشین بخدن و کلی کار دیگه و کای گوشی ایفون ولی خب من یا ی دستفروش دیگه یا ی هنرمند تو اینستا ک خیچ حمایتی ازش نمیشه بنظرم حق داریم ناراحت شیم و یا فشاری شیم چون ما میشینیم تو این گرما عذاب میکشیم برا پول ولی یکی میاد میرقصه یا یکی با شوهرش قهر میکنه اشتی میکنه یا یکی شوهرش معلمه و همش میاد میگه شوهرم معلمه و فلان بعد اون درآمدش بیشتر منه ولی فقط از کسایی ک بی محتوان حسودسم میشه و همیشه برای هنرمندی ک این همع عذاب میکشه بازم تو وضع اقتصادی هیچ حمایتی نمیشع ازش دلم براش میسوزه و درکش میکنم یا یکی ک خیلی زحمت کشید تا ب جایی برسه مثل ایسان اسلامی ک ایارو براشون خوشحالم میشم الان من کلا موافق شدم با امیر ارتا ک میخواد کلا این بلاگرارو پیجشون رو بپرونه ک هیچ هنری ندازن و حمایتش میکنم .ولی خب ازین ناراحتم ک رو زی هر کی دست خداس منم روزی خودمو در میارم و اونام برا خودشونو چرا باید ب اینا حسودی کنم ک من انقد با عذاب پول درمیارم ولی اونا با رقص ؟ بنظر خودم خیلی حسودم و ناراحتم😪
