2777
2789

طبق شغلی که دارم از نزدیک شاهد زندگی آدمها هستم توی جامعه و می بینم همیشه اونی که برای خودش اَرزش قائل هست و با صداقت و سالم زندگی میکنه خوشبخت میشه چون خوشبختی در ظاهر و قیافه و پول و شغل و تحصیلات ما نیست بلکه اون کسی خوشبخته که از درون غنی هست و رفتاری سالم داره.....

بچه‌ها، دیروز داشتم از تعجب شاخ درمیاوردم

جاریمو دیدم، انقدر لاغر و خوشگل شده بود که اصلا نشناختمش؟!

گفتش با اپلیکیشن زیره لاغر شده ، همه چی می‌خوره ولی به اندازه ای که بهش میگه

منم سریع نصب کردم، تازه تخفیف هم داشتن شما هم همین سریع نصب کنید.

برای خانم ها فقط زیبایی ملاکه بعد بقیه چیزها خانم‌ ها ۹۵ درصد ظاهرشونه ۵درصد اخلاق و شغل و رفتار و پ ...

هرکسی اَرزش و بزرگی خودش رو حفظ کنه قطعا همیشه موفق و خوشبخت خواهد بود..

وقتی یک نفر به نون شب محتاجه چطور میتونه احساس خوشبختی کنه؟ انسان اسیر خواسته ها و غریزه هاست.

خوشبختی حاصل یک آرامشه و آرامش هم در گرو در دسترس بود خواسته ها.

شاید کسی با پول و امکانات زیاد احساس خوشحالی نداشته باشه اما کسی در رفع نیازهای اولیه خودشم درگیره به چیز دیگه ای نمیتونه فکر کنه

آنکه دائم هوس سوختن ما میکرد، کاش می‌آمد و از دور تماشا میکرد
میشه بیشتر توضیح بدید؟

دنیای بیرون، با دلربایی و نهایتِ گوناگونی‌ها، ما را محکم در دست گرفته و می‌گوییم چیزی نمانده که شادی و خوشبختی پایدار مال ما بشود. همان‌جاست، کمی جلوتر، همین دور وبرهاست. و وقتی کمی جلوتر به همان دور و برها می‌رسیم، چیزی در درون‌مان می‌گوید: « همین‌جوری ادامه بده» نبش چهارراه بعدی است.  تا این‌که سرانجام زندگی‌مان تبدیل می‌شود به زیارتی از گوشه و کنار‌ها. این‌که بعد از دور زدنِ هزاران گوشه و کنار، هم‌چنان می‌گوییم: «پشتِ همین گوشه کنار هزار ویکمی است، خودش است،» ... اگر باور کنیم  فقط زمانی‌که شرایط بیرونی ایده‌آل است، شادی به دست می‌آید، ضمانت‌دار نارضایتی پیوسته‌ در خود شده‌ایم.  تا جایی‌که حتی اگر به آنچه در انتظارش هستیم هم دست یابیم، دیر یا زود، آن صدای درون دوباره می‌گوید: «بیشتر! بیشتر!»  همین عادت، همین دلبستگی ذهنی است که ما را وا می‌دارد همواره در جستجوی توهمات بمانیم تا آن روزی که بلاخره دریابیم «خوشبختی و شادی و آرامش» در درون خودمان است....

وقتی یک نفر به نون شب محتاجه چطور میتونه احساس خوشبختی کنه؟ انسان اسیر خواسته ها و غریزه هاست.خوشبخت ...

بله کاملا درسته حرفتون..فقط یادمون نره بزرگی و اَرزش انسان وابسته به شرایط بیرونی نیست..

دنیای بیرون، با دلربایی و نهایتِ گوناگونی‌ها، ما را محکم در دست گرفته و می‌گوییم چیزی نمانده که شادی ...

ممنونم بابت توضیحاتتون 

من اصلا اینطوری نیستم, ب اصطلاح حرص بزنم برای چیزای بیشتر و بیشتر

اتفاقا راضی ام و خشنود از خودم و داشته هام

اما واسه این گفتم خوشبخت نیستم چون ی سری عوامل بیرونی ک اصلا از کنترل من خارجه و ب من ربطی نداره آزارم میدن

ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2790
2778
2791
2779
2792