میهمان یا میزبان

 مهمونی به دل صاحب خونه است نه به غدا و پذیرایی 

 خونه مادر بزرگ ها که جند مدل غذا جلومون نمیزاشتن 

همین که میدونستیم مامانبزرگ دوستمون داره و یادش میمونه کدوم نوه چه غذای دوست داره عشق میکردیم 

همین که مهمون حس کن شما از احبار دوعوتش نردید و واقعا از حضورش توی خونتون خوشحالید کافیه

فقط فقط میزبان خوش رو و خوش برخورد باشه غذاش مهم نیست حتی اگه نون پنیر باشه

یه جا خوندم نوشته بود هیچوقت خونه کسی که جلو روی میهمان باهم دعوا میکنن نرید. مثلا زنوشوهری که جلوی میهمان اینکارو میکنن واقعا زشته‌.

یا میزبان بگه چرا زودتر نیومدی کمک کنی

یا میزبان شخصا به خود شخص میهمان زنگ نزنه برای دعوت و بسپره ب کسی دیگه به اونا بگه و ازاین قبیل چیزها.  رفتار و اخلاق میزبان بیشتربرای من مهمه تا پذیرایی و غذا

میزبان تو قیافه و اخم نباشه 

ضد حاله واقعا

از میزبانی که همش تو آشپزخونس بدم میاد ، چند شب پیش جایی دعوت بودیم ، خانمه مثلا میخواست سنگ تموم بزاره ، همش درحال پذیرایی کردن بود و تو آشپزخونه بود ساعت ده به شوهرم اشاره کردم پاشو بریم .ولی جدای این حرفا اعتماد بنفست کمه ، ببرش بالا ، نشخوار ذهنی داری

اینکه بچه مهمان رو، از دو سال یا حتی یکسال به بالا، برای غذا و پذیرایی به اندازه بزرگسال حساب کنن

مثلاً میوه خوردنی یه پیشدستی هم برای بچه بزارین، حتی شده ملامین، نه اینکه بچه با مامانش یه پیشدستی داشته باشن، چه بسا بچه پیشدستی مادرشو برداره ،مادر روش نشه چیزی بگه

یا بچه ها سر سفره یه تیکه گوشت داشته باشن، و ...