ببینید من دختر خوب و مهربونیم واقعا تحت هر شرایطی با پارتنرم کنار اومدم
خانوادش بهم بی احترامی کرد… بارها رفتار توهین امیز داشت بخاطرش با خانوادم بحثم شد
از تموم دوستام گذشتم چون میگفت مشکل دارن و یجوری هستن
نمیذاره برم دانشگاه
مدام چکم میکنه دیر گوشیمو جواب بدم یا خواب باشم باید مدرک بهش بدم خیلی قضاوتم میکن
خودش دوبار تو هفته میبرتم یکساعت بیرون و میذارم خونه نمیذاره خودم دربیام
حالا ک امروز یکساعت دراومدم خودم تنها بیرون بهشم قبلش گفتم شاکی شده ک تو فلان شده هستی ببخشید جلو عقب تو انداختی بیرون رفتی دنبال پسرا
واقعا اینجور شخصیتی ندارم کلا از جنس مرد فراری هستم میترسم ازشون بعد این همه بهم حرف میزنه
واقعا دلم گرفته
