دوستان من قبلا تاپیک زده بودم اینجا کامل توضیح نمیدم که زیاد نشه ولی تاپیک قبلم کامل هست که من و مامانم رفته بودیم خونه خواهرم و دامادمون به ما توهین کرد و منم به مامانم گفتم بریم که بیشتر حرمتا نشکنه . بماند که بعدشم من مقصر شناخته شدم که چرا شب راه افتادم بیام و باید همونجا می موندم و هر چی هم میزدن تو سرم چیزی نمیگفتم ! حالا بعد چند وقت دوباره مامانم و آبجیم گرم گرفتن (من مشکلی ندارم مادر و دخترن ) بعد شنیدم مامانم پشت تلفن میگفت آره اشکال نداره ما مقصر بودیم و فلان ! در حالیکه همین حرکتا رو اگه شوهر من زده بود دیگه هیچی .
من میدونم مقصرم که اختلاف و دعوا با شوهرمو برای مامانم تعریف کردم اما منم کم تجربه بودم از سر ناراحتی یه چیزی میگفتم اونقدر دخالت کرد که کارمون به طلاق کشیده ولی خواهرم بیاد بگه اونو نصیحت میکنه راهنمایی میکنه ! میخوام بگم پس بلده ولی انگار زورش فقط به من میرسه . اولا فکر میکردم اشتباه از منه که اومدم اختلافاتمو گفتم (که استباهم بوده ) ولی الان میبینم خواهرمم خیلی وقتا میاد از شوهرش یا مخصوصا خانواده شوهرش بد میگه حتی با گریه تعریف میکنه ولی مامانم تهش میگه عیب نداره و مثلا آرومش میکنه ولی در مورد من اینجوری نبود من حتی دوره عقدم تو اتاقم با تلفن با شوهرم حرف میزدم یهو یه بحثی میشد سریع در اتاق و باز میکرد با داد و بیداد که چیشده و فلان میخوام بگم یعنی قشنگ دخالت میکردددر حالیگه نباید اصلا در اتاقو باز میکرد اون لحظه شاید منم نباید تو خونه صحبت میکردم ولی خب در اتاقو می بستم از قصد میومد پشت در وامیستاد و فورا یه صدا میشنید می پرید داخل اتاق و شروع به داد و بیداد میکرد نمیفهمم واقعا مشکل از منه یا مامانم ! اگه من مشکل دارم پس چرا با مشکلات خواهرم خوب برخورد میکنه .
