20سالمه تو این سن مثل حیوان زندگی میکنم
از صبح تا شب تو خونه فقط دعوای پدر و مادر دیونمو باید گوش کنم
نه مسافرتی نه چیزی هیچ هیچ
یکساله دارم بابامو التماس میکنم ببرتم مشهد یا کربلا میگه ولم کن یا میکه برو بابا 10ساله مشهد نرفتیم
دلم میخواد برم مشهد ی دل سیر برا امام رضا گریه کنم خودم دلم میخواد یواشکی برم بدون هیچکس چون من هیچکس رو ندارم نه خاله نه دایی نه عمو درستی
پدر و مادرم ایقدر دعوا کردن روم نمیشه تو کوچه سرمو بالا ببرم
با ی ماشین پراید قرازه مدل پایین همه میگن ماشینتون عوض زشته وقتی این حرفو جلوم میزنن دلم میخواد زمین باز شه برم توش
هیچ خواستگار خوبی هم ندارم که برم
😭اووووف خدا واسه چی منو آفریدی