میدونم قشنگم
آدم قبل خواب به این فکر میکنه چه اشتباهی کردم
مگه چی ام کم بود
رفاه داشتم
ولی بذار بهت بگم
ده سال همینه
بعد بچه بزرگ میشه
هر بار میرید ایران میبینی چقدر بچه ات غم های کوچیک تر و دغدغه های کوچیکتری داره
و خیلی فرق های دیگه
صد البته این وسط خودت رو فدا کردی براش
و اونجا چیزایی رو تجربه میکنی که توی فرهنگ ایران براش آماده نبودی
منظورم چیزای بد نیست همین تفاوت ها
عملا بچه ات فاصله اش از منظر فرهنگ جامعه ازت زیاد میشه
و روزی میفهمه همه فداکاری ها بخاطر اون بوده
اون روز هر وقت دلت خواست میایی ایران
و احتمالا خودت در کمال تعجب متوجه میشی ایران رو فقط برای سفر دوست داری